Şartlara bakılırsa sanki beşiktaş'ın şampiyonluğu biraz uzak gibi. beşiktaş takımında o güç ve deneyim yok gibime geliyor. alınacak bir kaç mağlubiyetten sonra takım karışacak havası veriyor.
Galatasaray açısından baktığımızda ise beşiktaş'ın mevcut durumunun tam tersi hakim. zira liderlik ünvanı gitti ama takımda güven var. sanki liderliği yeniden alacaklarmış gibi eminler kendilerinden. bu futbollarını sürdürdükleri takdirde şampiyonluğun en büyük adayları arasında gösterilebilir.
bu gün dahilindeki akşam haberlerinin hiçbirinde haber olarak görülmemiş maçtır. bütün kanalları gezip durdum ancak dün akşam böyle böyle bir maç oldu diye bir habere rastlayamadım. haberleri kaçırdım desem başından beri tv karşısındayım, görmedim desem bozuk gözlerim, sağır kulaklarım var ama naçizane çalışan bir beynim var. he haberlerde iki kanalın fenerbahçe uçağında bizden başka kimse yoktu konulu komedisini izledik, o ayrı. canlı yayınlardı, ropörtajlardı, kemırımın casallii, averitooro per favore gibisinden birşeyler duyduk, bay alex kameralarda filan, ne hoş. ancak koca derbi oynandı bir haber değeri görmedi. bilahare türk spor basını en güzelinden irdelenecektir beynimle parmak uçlarımın arasında.
galatasaray'ın aşırı derecede kötü oynadığı, beşiktaşın ise galatasaray'ın kötü oyunun doğal sonucu olarak iyi bir izlenim verip haklı olarak kazandığı maçtır.
galatasaray olarak üzülmüş müyüzdür, hayır. sövmüş müyüzdür, hayır. küfür yemiş miyizdir, hayır.
işte derbi, işte iki tane adam gibi takım, işte adam gibi futbol.
beşiktaşımızın belki de çok ahım şahım oynamayarak ama daha fazla isteyerek, daha fazla mücadele ederek kazandığı maç. ve 4 sene sonra lider olmak. vay anasını oldu mu o kadar güntekin?
neyse... şimdi önümüzdeki maçlara bakmamız gerek. hele hele gelecek haftayı kayıpsız kapatmamız... diğer maçlar neyse de ben çaykur rize'den çekiniyorum. çekinmeyi bırak resmen tırsıyorum. bu adamlar yine bize bi bokluk yapabilir. onun dışında şampiyonluktaki rakibimiz fenerbahçe'yi sahamızda yenemezsek zaten ayıp olur. haydi bakalım...
beşiktaşımızın sahada mücadele ederek ve savaşarak kazandığı bir derbi maçıydı. muhteşem bir taraftar baskısı vardı. Beşiktaşın golünden önceki yaklaşık 4-5 dakikalık bölümü televizyonun sesini açarak dinlerseniz golün 11 kişiyle değil 30.000 kişiyle atıldığını anlayabilirsiniz.
beşiktaşlı futbolcularımızın bu maçtan çıkarmları gerekn en önemli ders savaşmadan kazanılmaz dersidir. beşiktaş bence ligde oynadığı en sert futbolu oynamıştır. ve böyle oynamalıdır.
beşiktaşımızın 2. yarıda kalli'nin maçı seyretmesini fırsat edinerek, bol pozisyon bularak ve orta alanda iyi basarak kazandığı karşılaşmadır.
maçın ilk yarısı hakkında çok fazla söylenecek bir şey yok, kör düğüşü şeklinde zaman zaman galatasaray üstünlüğünde geçen bir ilk yarıydı. maçın ilk yarısında beşiktaş orta alanı kaptırmamak adına bodoslama mücadele verdi sadece, baki yine yüreğimizi ağzımıza getirdi tabi, onun pozisyonunu "geri pas" olarak değerlendiren futbol bilgisinden biraz yoksun kişiler de çıktı sorun değil, kral hakan baki'nin böyle bir hata yapabileceğini düşünmediği için hamle yapmakta gecikti. bir de tello'nun doldurduğu topa, ayak sokamayan gökhan zan vardı. koca ilk yarının özeti buydu ama 2. yarıda çok daha iyi bir maç seyrettik.
2. yarıda galatasaray yine etkili başladı, organize ataklarla geldi, hakan kafayla kaçırdı falan, "ulan ha yedik, ha yiyecez" derken beşiktaş silkindi tabi silkinmeden önce şöyle bir spoiler vermek iyi olur.
--spoiler--
paleface: lan yicez şimdi mnkym.
melankolik: abi valla fena geliyolar.
paleface: ulan kıralım şunu ya bi. 2. yarı başladı hemen ne bu? fena baskı yiyoz
melankolik: hadi inşallah atamayana atarlar olur
--spoiler--
aha bu muhabbetten sonra beşiktaşımız baskıyı kırdı ve yığıldı rakip alana, sağdan soldan korner atmaya başladı. hadi derken nobre klasik kafalarından birini çaktı. holosko muhteşemdi, yakın direğe vurduğu pozisyonda diğer direğe şöyle klas bir vurş yapsa inönü yıkılabilirdi. tello, kaleye vurduğu pozisyonda nobre'ye çıkarsa 2-0 olması maçın işten değildi. tabi nobre'nin de kaçırdığı net 2 pozisyon var. toraman sırıtmadı, top çıkaramadı belki cisse gibi ama iyi kesicilik yaptı. baki ilk yarıdaki bodoslama hatasının dışında iyiydi, rüştü kritik toplar çıkardı geldiğinden beri en iyi maçıydı. tello ve delgado eski formlarından uzak olsalar da idare ettiler. ali tandoğan her zamanki tandoğan ama ardayla iyi boğuştu, ibrahim kaş bu takımda iyi bir yedek olur ancak, tecrübeye ihtiyacı çok. pozisyonunu çok çabuk kaçırıyor, ümit'e yaptığı hareket sarı kartlıktı. gökhan zan hakan şükür'e hava topu vermedi bu sezonki en iyi maçıydı.
ertuğrul hoca, elindekilerle çıkarabileceği en iyi kadroyu çıkardı. ibrahim kaş'tan çok endişeliydim ama allah'tan kötü sonuçlanacak hata yapmadı. ikinci yarıdaki oyun anlayışı ile orta sahayı ele geçirdi beşiktaş ve golü de bulduktan sona iyice rahatladı.
bu maç oynanmadan yaptığım yorumda bir beşiktaşlı olarak önce taraftara sonra kalli'ye güveniyorum demiştim, sağ olsun güvendiğim 2 dağa da kar yağmadı. beşiktaş taraftarı yine çok iyiydi, -yeri gelmişken galatasaray taraftarının kareografisi de iyiydi- özellikle 2. yarıda takımı itti. kalli yine en azından benim bildiğim kalli. elindeki kadroyu kullanamayıp balıyla maç kazanıp bunu da kendisine mal eden ama her puan kaybından sonra oyuncuları suçlayan kalli. bir de açıklama yapmış bugün "11 servetim olsaydı kazanırdım" servet ilk yarı iyi, 2. yarıda çok etkisizdi. madem servet muhteşemdi de, beşiktaş nasıl net 6 pozisyona girdi ve galatasaray'ın talihidir ki vuruşun kötülüğü ile sadece 1'ini değerlendirdi? sen maçı izle, golü yiyince oyuncu değişikliği hisset, soktuğun oyuncuyu kendi bölgesinde değil de saçma sapan bölgelerde oynat sonra "beşiktaş hak etmedi" de. her maç aynı terane. 10 kişi kalan fenerbahçe'ye elenmekten son anda yırttı, beşiktaş ise faturayı kesti. galatasaray tuhaf bir sistemle çıktı. hakan balta bazen orta sahanın sol içinde bazen sol açık oynadı. arda sol açık oynadı, forvet arkası oynadı, sağ kanada geçtiği oldu, sol içte oynadı. tamam forvet arkası serbest adam da, böyle de serbestlik olmaz ki. nonda'yı alıp forvet arkası oynatıyorsun, iş işten geçtikten sonra barusso'yu alıyorsun. beşiktaş orta alanı üstelik stoperden bozma bir ön libero ve performasını tam yansıtamayan delgado yine eski günlerini aratan tello ile ele geçirmiş, sen alsana hakan balta'nın yerine barusso'yu oyuna, ama yok her zmanki gibi izledi. kalli'yi bugün kurtaran cüneyt çakır'dır. eğer fenerbahçe'ye elenseydi galatasaray, bugün beşiktaş mağlubiyeti sonucunda yoktu kalli. velhasıl elindeki kadroyu kullanamayan, maç içinde oyuna müdahale etmeyen, ettiğinde ise takımı çorbaya çeviren kalli ile bu kadar. yani galatasaraylılar "penaltımız verilmedi" diye ağlamasınlar -ağlayanlar için konuşuyorum- zira mağlubiyetin aktörü kalli'dir.
maçın hakemine gelince, bünyamin gezer, fırat aydınus ile birlikte bana göre ligin en iyi hakemlerindendir. bülent demirlek ve selçuk dereli gibi amatör ligde dahi zor maç yönetecek adamların türk hakemliğinin zirvesinde olması ayrı bir acıdır. neyse, bünyamin hoca iyi maç yönetti, oyunu germedi, futbolcular da ona yardımcı oldular. maçtaki kritik hatası 85. dakikadaki pozisyondur. pozisyon fauldür, net bir sarı karttır ancak dikkatli baktığınızda da göreceksiniz ki; ceza sahası dışındadır. penaltı değil, tehlikeli bir noktadan serbest vuruştur. diğer önemli hata direkt kendisinin değil, yardımcısının yanlış bayrağıdır. delgado'nun karşı karşıya kalacağı pzoisyondaki ofsayt olmayan pozisyona ofsayt bayrağının kalkmasıdır. bu 2 pozisyonun dışında temiz maçtır, taş gibi maç yönetmiştir. maçın hakkı da istatsitiklere ve 2. yarıda oynanan oyuna baktığımızda -ilk yarıda iki takım da bir şey yapmadı- beşiktaşımızındır ve hak da yerini maç sonucu itibari ile bulmuştur.
bu andan sonra, önemli olan lider olmak değil, lider kalmaktır. artık ertuğrul hoca kendi göbek bağını kendi kesecek. 137 hafta sonra lider olmak baskıyı biraz kesti ama 1 puan farkla lider olmak, gençlerbirliği maçındaki bir şımarıklığı kaldırmaz.
başta taraftar, sonra teknik heyet ve futbolcuları can-ı gönülden kutlamak düşer bizlere, ha unutmadan kalli de beni yanıltmadığı için bir tebriği hak etmiştir. aynı performansta gitmesini temenni ediyorum.
son olarak;
bu sene şampiyon görelim sizi
ölmeden mezara koymayın bizi
korkutmaz bizleri musalla taşı
ölümüne seviyoruz biz beşiktaş'ı
bir galatasaraylı olarak kabul etmek gerekir ki beşiktaş hakaderek kazandı maçı. beşiktaşın galatasaraydan bir maçlığına kiraladağı forvet servet(öyle ki tek maç diye galatasaray formasını çıkarmaya üşenmiş) resmen şov yaptı. golde nobreyi kaçırarak perdeyi açtı. ondan sonra da üç tane asist yapmaya çalıştı ama nobre beceriksizdi. holosko serveti maymuna çevirdi ondan bahsetmek dahi istemiyorum ya neyse. song tek kelimeyle yalnız savaşçıydı defansı o toparlamaya çalıştı, herzamanki gibi iyiydi.ilk yarıdaki bir pozisyonda aykuta kafa göz dalacak diye tırsmadım değil. galatasarayımın sağ kanadı allaha emanet zaten. oyun stili olarak aynı fabrikasyon ürünü olan sabri ve barış top ezmek ve pas hatası yapmakdışında bir halt yemediler, hiç olmadı isabetli orta yapar insan. mehmet topal çok koştu ama oyun kurarken eski maçlara göre faza top kaybı yaptı. arda ben sana ne diyeyimki formunu devre arası ibrahim üzülmeze takılmak yerine skoru değiştirmek adına kullansaydın ya. beşiktaş da bakiden beklenen desteği göremedik (maşın başındaki geri pası dışında) neyse beşiktaşın liderliği hayırlı olsun diyip yazıyı noktalayalım.
öncesinde kazan'ıyla şairler parkı'yla dolmabahçe'si ile, maç saatlerinde tek yürek tribünleriyle kartal yürekli futbolcularıyla ve sonrasında semtin çay bahçelerindeki futbol tartışmaları karşılıklı takılmalar ve çayları biraları rakılarıyla geride kalan siyah beyaz gece. şimdi siyahın zindanı olan geceden beyazın aydınlığı olan sabaha doğru giderken, bu yenilgiyi ve beşiktaş gerçeğini hazmedemeyen ve sağda solda "beşiktaş taraftarı bik bik bik", "nasıl olsa liderlikleri kısa sürecek" "cani o çarşı cani, beni dövdüler böhühüü", "futboldan anlamazlar bunlar" diye dolananlara gelsin;
burası beşiktaş
alayına gider!..
bir de 92-93 sezonunda aldığımız şerefli ikinciliğin önünde ligi şerefsizce şampiyon bitiren, bir dönem vahap beyaz'lı ahmet çakar'lı kadrosuyla da efsaneleşmiş takımın taraftarı olup 1991 yılında da mühendis oktay'ımızı öldürenlere gelsin;
"şampiyonluklarımızı ve bestelerimizi çalabilirsiniz, ama ruhumuzu asla!"
ugur ucar'ın eksikliğinin galatasaray'ı ne hale getirdiğini gün gibi ortaya cıkaran mactır. kalli'nin neden hasan sas'ı, sabri'yi, mehmet topal'ı sag bek olarak denediğini şimdi anlamıştır bazıları. takımda alternatifi olmayan tek bölge sag bek ve sabri gibi bir oyuncuyu oraya koyarsan sag kanadın kevgire döner. ilk yarı ve ikinci yarının ilk 10 dakikası galatasaray bal yapmayan arı gibi baskılı ama pozisyonsuz oynuyordu, gol geldi o baskı da bitti takım 70 küsür dakikalara kadar sacma sapan bir şekilde dagınık oynadı. daha sonra tekrar baskı kurmaya basladı ama bu sefer de müthiş bir şekilde sag kanattan kontra yemeye basladı. holosko bugün muhtesem oynadı, karsısındaki sabri'ye futbolu öğretti. servet'e yüklenilmiş ama eger servet olmasaydı bu takım en az 4 yemişti.
sonuc olarak besiktas anasının ak sütü gibi helal bir 3 puan kazandı ve yıllar sonra birincilik koltuguna oturdu. * dostca karsılandıgında dostca maclar gecmektedir. sorunun kimde oldugunu umarım bazıları anlamıstır. *
beşiktaş'lı biri olarak ölüp ölüp dirildiğim maçtır.izlerken bira mı devirmedik? izmarit mi yemedik? kavga mı etmedik? dayak mı yemedik? seyir kalitesi ve gol posizyonu kısır olan maç ama izlenen mekan olarak hayli hareketli geçti.*
şans yanımızdaydı diyorum,kalemiz güvende artık diyorum,baki'miz artık parıl parıl parlıyor diyorum,servet artık biçmiyor diyorum,son olarak lider buraya diyorum.
mert nobre'nin son vuruştaki ayar bozukluğu olası farkı engellese de holosko nobre ikilisinin çok can yakacağı da belli oldu artık. başından sonundaki birkaç dakikaya kadar oyunun sahanın tribünün her yerin hakimi beşiktaş'tı. maç da beşiktaş'ımın üstünlüğüyle bitti.
(bkz: lider buraya)
ayrıca maç sonu itibariyle beşiktaş taraftarının galatasaray taraftarlarını insan olarak görüp de stadın içinde fenerbahçe'ye hafta içi yaşattıkları eziyeti yaşatmayıp hemen stadı terkettikleri maçtır. lakin bazı galatasaraylı taraftarlar erkenden* stadı terkedince epey bi garipsediler durumu.
aslında maç başında beşiktaş savunmasını gördüğümde galatasaraylı olarak sevindiğim maçtır. sağ bekte genç ibrahim kaş, ortada servet çetin'den daha fazla elde patlama ihtimali olan baki mercimek, onun yanında iyi fakat sakatlanma ihtimali yüksek gökhan zan, sol bekte ise ne zaman nasıl hata yapacağı belli olmayan ibrahim üzülmez. önlerinde ise daha önce o bölgede oynamış fakat istenileni verememiş ibrahim toraman. aslında beşiktaşlılarda şüpheyle bakıyorlardı bu savunma hattına fakat çok iyi mücadele etti birçok kişiyi yanılttı. belki bu maçın havasından belki de galatasaray'ın biraz havalarda olmasından. hele bir shabani nonda'nın vurdumduymazlığı vardı ki sahada sormayın gitsin. hiç girmek istemiyorum o konuya. maç esnasında oturuşundan belliydi zaten hayır gelmeyeceği. neyse. benim süphelerim hala devam etmekte bu beşiktaş savumasından zaman gösterecek.
sonucuyla şaşırtmış olsa da özetleri izleyince beşiktaş'ın hakkı olduğu anlaşılan maç. fener puan kaybettiyse gs de kaybetmeli düşüncesi devam etti. galatasaray'ın böyle bir sorunu var illa diken üstünde olacak rahat batıyor.
son dakika pozisyonu bana göre penaltıydı, ama çok da anlamı yok, çünkü beşiktaş daha iyi oynadı ve hakkıyla kazandı. 1-1 olsa nolur olmasa nolur.
beşiktaş'ın pozisyon vermemesi gibi bir şey söz konusu değildir. hakan kafayı atsa ikinci yarı başı galatasaray çok daha rahat olacaktı. o golü yedikten sonra da oyundan düştü zaten. beşiktaş galatasaray'dan daha iyi oynamadı dedikleri gibi sadece gol attı. tebrik etmek lazım o ayrı.
galatasaray'ın fenerbahçe maçı gazı ile neredeyse doğru dürüst tek top yapamadığı maçtır. o maçtaki sinir birden boşalınca beşiktaş rahat bir galibiyet almış ve tek pozisyon da vermemiştir. belki 1-0 maçın hakkı değildi ama sonuçta galibiyet galibiyettir.
maçın oyuncuları holosko ve nobre'dir. maçın en kötü ismi ise servet çetin'dir ve son zamanlara göre şaşırtmıştır.
