15 yaşındaki yazarlardır. ancak bizim kuşağın 15 yaşındaki haline pek benzemezler.
ben 15 yaşındayken yıl 2003'tü, amerika ırak'a girmişti ve biz arkadaşlarla bu konuda analizler yapıyorduk. ben şiilerin ırak'ta yönetimi ele geçireceğini ve o dönemde saddam'a karşı amerika ve kürtlerle işbirliği yapan şiilerin ilerde amerika ve kürtlere karşı iran'la yakınlaşacağı tespitini yapmıştım. benden bir yaş küçük bir arkadaş amerika'nın iran'a saldırması için suriye'yi ele geçirmesi gerektiği tespitini yapmıştı. ve bu analizlerimiz bugün doğru çıktı.
şimdiki 15'liklere (97 tevellütlülere) bakıyorum da, bizim kuşağın yanından bile geçemezler.
ergenlik buhranları yaşayan yazarlardır. Bir tanesi ile geçtiğimiz yıl boyunca çok içli dışlı olduğum için biliyorum, günü gününe saati saatine uymaz bu insanların. Bir seni seviyorum der bir dakika sonra kafam karışık der bir dakika daha geçer kendi adını unutur. Ama iyisi de iyidir hani ne yalan söyleyeyim. Çok ciddiye almadıkça problem yok.
sözlükte yazmak yerine sokakta parkta oynaması gereken yazarlardır. Gidin çocukluğunuzu yaşayın boşverin buraları, sonra çok ararsınız çocuk olmayı.
Not: evet çocuksunuz 97'li kuzenim var o da çocuk, hala sesimi yükseltince gidip ağlıyo annesine şikayet ediyo. Siz de biri eksileyince gidip annenize şikayet edersiniz.
