konyaaltı’na denize gitmişiz, annem koca bi dilim karpuzu elime tutuşturmuş, karpuzun suları çenemden göbeğime oradan da bezimin içine doğru süzülüyor, muhtemelen günün erken saatleri ve öğlen eve gidip beni öğle uykuma yatıracak..
Amina kodugumun kral pop sicmiklarina maruz kaliyordum. Sarkilari hatirladikca hayata kusuyorum yeminle. Asla ve katiyyen ve hicbir sekilde turkce ve pop muzik dinlememem buradan geliyor.
5 yaşında sevimsiz bir çocuk olamama rağmen gelecek konusunda hiçbir kaygım olmadan yaşıyordum. Hergün oyunlar oynayıp akşam önüme koyulan yemeği yiyordum. Paranın hiçbir önemi yoktu ( hala zorunlu ihtiyaçlarımı karşıladığım sürece önemi yok gerçi.) ve gerçekten güzel zamanlardı.
