akp öncesi son özgür ve güzel yıllardı. televizyonlar sansürsüz, haberler sansürsüzdü. müzikler kaliteliydi. fifa 2000 gibi uzaylıların futbolcuları kaçırdığı fantastik bir futbol oyunu vardı. o zamanlar ilkokula gidiyoruz. okuldan çıkıp babamdan 250 bin lira para istiyordum yarım saat mi bir saat mi internet cafede masa açtırıyordum. half life en çok oynanan oyunlardandı. parada altı sıfır vardı.
milli eğitim bakanı sürekli değiştiği için okulumuzun ilan ettiği ders kitapları her yıl değişirdi o zamanlar. kitaplardan hangi birine para yetiştireceğimizi ailecek kara kara düşünürdük (evet, o zamanlar ilköğretimde ders kitapları ücretsiz dağıtılmazdı.).
aradan geçen zaman içinde dertlerimiz çeşitlendi ve farklılaştı, ama özünde hep aynı kaldı.
Rüya gibi seneler. O kadar Rüya gibidir ki pop müzıkle, televoleyle hep uyutulduk. Bugünlerin böyle olmasının payı da biraz bu. Biraz da 90'ların başındaki siyasi cinayetler. Toplum önderleri olmadan yönünü bulamadı. Vasatlığa, kötülüğe ve çirkinliğe teslim oldu.
