büyük bir yüzde için doğru olsa da 90larda doğmuş bir genç olarak söyleyebilirim ki olayın bir de görünmeyen yüzü var. hala inandığı ideolojiyi sonuna kadar savunan bir gençlik var. sadece yabancı müzik dinleyip, starbucksta takılıp, gece kulüplerinde gezen o televizyonlarda gördüğümüz, dizilerde bize yansıtılan gençlikten çok daha fazlası var aramızda. kısaca korkma sevgili ülkem bu ülkede azınlıkta da olsa hala Birinci vazifesi, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa edecek bir kesim var.
doğruluğu olmayan; yöntemi tartışılır tespit. bu tarz sosyolojik araştırmalar yaparken nesilleri kırık kırık, çat diye kesemezsin. ortaya bilgisiz, okumayan bir nesil çıkıyorsa, bu toplumun yavaş yavaş değiştiğinin kanıtıdır. yani 70 80 nesli şöyleydi, 90 nesli böyle derken, bir gidişattan, bir sorundan bahsetmek daha doğru olur.
ayrıca cehalet yok edilebilir bir şey. birilerini veya toplumun bir kesimini cahil sıfatıyla adlandırıp ötelemek ne kadar doğrudur? zaten bunu yaparak kaybetmiyor mu ülke? baştan sona yanlışlık var bu işin içinde.
zira bugünün 19 - 20'li yaşlarından birisiyle - en azından benim çevremdeki örneklerle- ne doğru dürüst müzik, ne de kitap tartışabiliyorsunuz.
sorsanız herkes bir playboy, bir hipster. ulan azıcık özgün olun be.
50 cent, angelina jolie,mona lisa ve che. bana göre che ve monalisa'yı nerden tanıyorsun ? diye sorulsaydı liselilere verecekleri cevapda yüksek ihtimalle; "tişört baskısı veya poster yüzü" olarak tanıyorum olacaktı.
