Çok boktan hissiyatlar yaşatan bir yıldır artık bu yılda doğanlar için. hem iyi, hem kötü. şimdikiler daha bir zehir gibi, nesil her geçen jenerasyon dahada fişek gibi, zehir gibi oluyor sanki.
gezideki gençlerin hele espri düzeylerine hayran olmamak elde değil, o nasıl duvar yazıları, o nasıl esprilerdi.
bizde 35'e doğru yolu yarılamaya yaklaşırken. küçükken ben mesela hep büyüklerimizden duyduğumuz sözler zamanın nasıl da hızlı geçtiği, ne ara 70-80-90 yaşına geldiklerini anlamadıklarını söyleyen büyüklerimiz aklıma geliyor. *
gerçekten bir bakıyorsun ergensin sonra bir bakıyorsun 30 - 40 - 50 - 60 - 70 - 80 ömür gerçekten göz açıp kapayıncaya kadar birşey. iyi değerlendirmek lâzım.
o'numu yapayım bunu mu derken bir bakıyorsunuz bir bok yapamadan koca ömür geçmiş gitmiş...
zaman değerli gerçekten durmuyor ibine haftalar geçiyor, aylar, yıllar derken what's the point diye düşünmeden edemiyorsun bu hızlı dünyada...
kayıp nesil bireylerinden bazılarının dogdugu yıl. 1985-1988 yılları kara delik tarafından sömürülmüş yıllardor ve bu neslin çocuklarında bu sebebten ötürü anormallik söz konusudur.
