ezginin günlüğü'nü popüler bir grup sananların bildikleri tek ezginin günlüğü şarkısıdır. neden 1980 olduğunu bile bilmez "sigaramın dumanı" derler şarkıya.
yanında sigara içilmesi farzdır, ağlarken eşlik edilebiliyosa olağanüstüdür. her şarkıda ağlanmaz, bunda ağlanır doya doya. sezen de söylemiş iyi yapmış. hisli şarkı nasıl hissediliyorsa öyle söylenmeli tabi. "sevdin mi sevgili tarih ve saat; bu yorumu?" derseniz, hayır sevmedim derim. ben onu eylem atmacadan sevdim. isim* de anlamlı değil mi?
neyse sadece sigara içen ve sevgilisinden ayrılanların tekeline girmesin bu şarkının hüznü. onlar gidip tan dinlesin falan.
sezen aksu'nun da yorumladığı ve yorum dediğimiz şeyin de bu olduğu şarkıdır... pek bir güzel söylemiştir... gerçi bu tribute albümdeki neredeyse bütün şarkılar pek bir güzel yorumlanmıştır... ve öyle ki; senelerdir ezginin günlüğü şarkıları'nı onlardan başkası söylemez gibi gelmiş olmasına rağman "bu kadar mı güzel bir albüm olur" dedirtmiştir... ***.
eylem atmaca hanım kızımızın müthiş yorumladığı güzel parça. canlı olarak en az 5 kez dinledim bu hanımefendiden. hepsinde aynı samimiyet ve ciddiyetle söylüyor. onun ağzında bu şarkı bir başka güzel oluyor.
sigara aleyhtarı olan bendenizin bile boğaza karşı derin bir iç çekişle sigara içme isteğine kapılmasına neden olan bir ezginin günlüğü şarkısıdır. insanda aşık olma zorunluluğu yaratır.
ezginin günlüğü versiyonu süper hatta süperötesi olan şarkı.
nerden rastgeldiyse playlistte 2 saattir dinliyorum her defasında bu son dinleyişim diyorum ama hala daha çalıyor bırakamıyorum.
yokluğun ah yol yol olsa uzasa unutmam seni
yokluğun ah yol yol olsa uzasa unutmam seni
gitme gitme gittiğin yollardan dönülmez geri
gitme gitme el olursun sevdiğim incitir beni
sigarayla çok iyi giden şarkıdır. bir nefes çekersin sigaradan, vokal girer o anda 'sigaramın dumanına sarsam, saklasam seni' için cız eder. sonra kahvenden bir yudum alırsın...
"-keşke şarkıda ki mümkün olsa saklayabilsem seni sigaramın dumanında, keşke yapabilsem bunu. keşke gitmesen uzaklara, böyle bakmasam arkandan her seferinde.
+sen sigara içmiyorsun ki!
-başlarım"
bir kafede oturuyorduk ve fonda çalan şarkı 1980'di. ben çok seviyordum, öyle seviyordum ki bir adım uzağımda olmasına dayanamıyordum. ama o her seferinde giderdi, gitmesi gerekirdi çünkü. ben bakardım arkasından sadece, her gidişinde gözlerim geçtiği yollara sürgün bir daha ki gelişini beklerdim.
son gidişinde dönmeyeceğini biliyordum. gidişlerin her zaman bir dönüşü olmaz.ve aynen şarkıda ki gibi el oldu bir anda en çok sevdiğim, yokluğuyla başbaşa bıraktı beni.
"sigaramin dumanina sarsam, saklasam seni
gitme gitme gittigin yollardan donulmez geri
gitme gitme el olursun sevdigim, incitir beni"
