ankara 19 mayıs stadı'nda saat 14:00'da başlayacak ve tolga özkalfa tarafından yönetilecek olan tsl 28. hafta mücadelesi, bir tür ölüm kalım mücadelesi. ligin alt sıraları açısından hayati önem taşımakla beraber, ankaragücü'nün lige tutunma açısından kazanması şart gibi bir şeydir. tribünde yerimizi alacağız elbette.
ankaragücü'nün mutlak kazanması gereken karşılaşmadır. kaybedilmesi halinde umutların iyice tükeneceği * hatta takımın tekrar bir kaos ortamına sürükleneceğini düşünmekteyim.. fikstüre baktıkca korkmamak elde değil açıkcası. bu arada ligin ilk yarısında eskişehirspor taraftarının bize göstermiş oldukları misafirperverlikleri de göz önünde bulundurulmalı ve karşılık verilmelidir...
devre arasında resmen yaran maç. şöyle ki kafada omlet pişiren cinsten bir güneşin altında maç seyreden maraton'daki ankaragücü taraftarları, devre arasında sahada açılan fıskiyeleri görünce "sula, sula, sulasana lan!" şeklinde bir tezahürat yaptılar. akabinde fıskiyeler tribünlere döndü ve suyun altında kalan taraftarlardan "oleey" sesleri yükselince stadda bir kopma yaşandı. taç çizgisinin hemen dibinde yer alan branda olmasa biz de ıslak ıslak dönecektik de, brandayı geçemedi su, neyse...
futbola gelince ankaragücü iyi bir futbol oynamadı, hemen 5. dakikada daha biz stada girmeye çalışırken amigo barboros ile öne geçse de devre bitimine doğru ve ikinci yarının başında yediği gollerle 2-1 geriye düşünce kafalarda bir "bank asya" imgesi oluşmuştur. amma velakin bu gole saniyesinde mehmet yılmaz'la verilen yanıt ve hemen sonrasında iglesias'ın kafa golü başkent ekibine 3 puan getirdi demek istemiyorum; çünkü kalan yarım saatin nasıl geçtiğini bir de gecekondu tayfasına sorun siz. eskişehirspor sağlı sollu saldırmış, ceza sahasına kadar çok rahat gelmiş ama sonrasında sıçmış, derken iyice gerilen ankaragücü taraftarını 85. dakikada ev sahibi takım lehine çalınan penaltı rahatlatmıştı. ama iglesias kardeşimiz topu es-es'li taraftarların kafasına atınca son dakikalar yine gergin geçiyor, ama ankaragücü maçı 3-2 kazanarak umay umay'ın düşmedim daha şarkısını peçeteye yazıp rıza çalımbay'ın eline veriyordu. ayrıca maçtan sonra mehmet yılmaz'ın maraton'un önünde üstü çıplak halde oynadığı ankara havası, doğantepe'li ve çinçin'li yağızların kalbini çalıyordu.
bu arada 06-16-26 kardeşliğini ortaya atanlara ne denir bilmiyorum. hani bazı ankaragüçlü taraftarları bıraksanız dalacaktı es-es'lilere ama tabi dağ gibi polis ordusu karşısında bir halt yiyemediler.
velhasıl ankaragücü hayati bir galibiyet aldı ve alt sıraları iyice kızıştırdı. ankaragücü pek hoşlandığım bir camia değil ama 100. yıllarını ikinci ligde geçirmelerine de başkentli biri olarak gönlüm hayatta razı olmaz. galatasaray'ımızın ceset modunda olması bizleri o gecekondudan bozma ankara 19 mayis stadi'na* her hafta gitmeye itti, sağol varol gese.
Biz bu çileleri ilk defa çekmedik son haftalarda çok ligte kaldık bu tecrübeyle, bu taraftar desteğiyle asla düşmeyeceğiz şeklindeki düşüncemi güçlendiren maç.
eskişehirspor'un 5 dakika içinde nasıl iki gol yenir sorusunu çok güzel cevapladığı maç olmuştur.
maçtan önce küme düşmeye yakın olan bütün takımların gözü bu maçtaydı, ankaragücü maçı kazanırsa küme düşme çıtası biraz daha yükselecek, eskişehirspor kazanırsa risk altındaki takımlar es-es'ime dua edecekti.
ama öyle olmadı, ankaragücü kalecimiz vanja ivesa'nın yan top zaafını iyi kullandı ve maçı 3-2 aldı.
ankaragücü üç puanı alarak bir nebze olsun moral depoladı, ama içlerinde işi çok zor olan takımlardan biridir ankaragücü.
fikstüre bakarsanız ne demek istediğimi anlarsınız *.
