doğumdan 17 yaşına kadar geçen zamanı hatırlamamak gibidir. çok da önemli değildir zaten. 16 yaşına kadar agu bugu gugu dediğimiz için kayda değer bir şey olmamıştır.
benim gibi 19 ile 24 yas araliginda olanlar için o dönemi hatirlamama gibi sorunu yoktur ilerde nolur bilinmez. Lise arkadaslarimin soyadlarini unutmaya basliyorum, bir kaç sene sonra nolur kim bilir. Alzheimer'a dogru yolculugum basladi, hadi hayirlisi.
bu yaşlar arasında geçen zamanı hatırlamıyorsa insan inek bir üniversite öğrencisidir. eğer bu zamanları en güzel dönemlerimdi diye tanımlayan biri varsa bu da üniyi 7 senede bitirmiş, şimdi de kör topal yaşamına devam eden biridir.
belki hayatın en hızlı yaşandığı dönemdir. bazı şeyler mesela ilişkiler, dostluklar, arkadaşlıklar, sevgi, sevgililer.. hızla tüketilir tüm bunlar o 5 senede. sindirilmeden yaşanan yaşanmışlıklar. yaş vurmuştur 25e geriye dönüp baktığındaysa su gibi akmış bir delikanlılık çağı geride kalıvermiş. bazı şeyleri yaşamayı bilmiyoruz belki de bundan kaynaklıdır. sindire sindire yaşanmalı her an, anılarda saklı kalmalı.
ömrünün en güzel yaşı 17 diye bilinir yıllar boyu. kimisine göre belki gerçekten öyledir. ama kimisinin de en zehir senesidir 17inci sene-i devriyesi. hal böyleyken insanların en çok konuştuğu yıl ve de yahut yaş 17 olunca ve reşit olunan yaşa da yakın olması sebebiyle insan o yıllardan sonra bir süre kayışı kopartır. lise yeni bitmiş. üniversite heyecanı. büyüdüm lan ben tripleri derken, üniversite biter, hayat başlar, evlilik telaşı, kariyer telaşı derken akıl başa düşer tekrardan. sonra düşünür insan. ulan ben nerdeyim. ne yaptım. ne oldum. sonra aklına ilk gelen şey 17 yaşı olur yukarıda bahsedilen durumdan dolayı. sonra zorlar kendini ama hatırlayamaz bir türlü 19 yaşını. okul kızlar kaçamaklar. pişmanlıklar. belki de hatırlamak istemez. olgunluk yaşı da sayılabilecek 24 ten sonrası hafızaya kazınmaya başlar. bunun da iki sebebi vardır sanırım. birincisi artık tüm kararları olgunlukla verecektir. bunun rahatlığı vardır. ikinci sebep ise yaşlanmaktan korkar. ve ne yaşadıysa hafızaya öyle bir yazar ki torunlara anlatabilsin.
iyi o zaman her haltı yiyebilirim 4 sene boyunca ne de olsa hatırlamayacağım demek istediğim olaydır.
ama gel gör ki öyle olmuyor.
sen hatırlamasan da lüzumsuzun biri gelip yaptığı ufacık bir şeyle hatırlatıyor.
üniversite yıllarına denk gelir. tam da hayatın rutin gitmediği, her yeni günün yeni bir olay getirdiği günlere denk gelir.
sadece iş - ev arasında geçmeyen, sorumlulukların az , avareliklerin bol olduğu yaş dönemidir.
ne kadar bilinçli yaşanmaya çalışılırsa çalışılsın, geri dönüp bakıldığında yine de kara delik olacaktır. yaşa gitsin o halde.
2000 yilinda hayata donus operasyonundan zarar goren, daha sonra f tipinde tek kisilik hucrede iskencelere maruz kalan; bunun sonucunda olum orucuna baslayan arkadasimin hastaligi olan wernicke-korsakoff durumunda gorulebilir. kendisi tam da 19-20 yaslarindan 24-25 yaslarina kadar olan zamani hatirlamamaktadir.
19 yaşında yaşanan kaza sonucu maruz kalınan geçici hafıza kaybının 24 ünde iyileşmesi durumu olabilir.
Konu zamanın hızlı geçmesiyse ,erkeklerde ve kadınlarda bu yaşlarda tam mesai yapan hormanlardan ileri gelen bir laylaylom devrinin genellikle bu yaş aralığına denk gelmesi. ergenliği ucuz atlatmış kişi bu zaman aralığında bir çok şeyi tadar ve hayatını etkileyecek fazlaca iyi ya da kötü alışkanlık edinir. testestoronun ve östrojen hormonunun zamana olan bir müdahalesi de diyebiliriz buna. Gerçektente çok hızlı zamanlardı beee...hüzünlendim sabah sabah.
yaşananlara göre değişecek durumdur.
not: 19-24 yaş arası güzel geçen insan her dakikasını hatırlar. o yaşlar arasında büyük üzüntü, sevdiklerinden birini kaybetme vs. olaylar yaşandı ise hatırlanmaması normaldir.
sadece bana özgü bir şey mi bilmiyorum ama 19 yaşımdan 24 yaşıma kadar arada geçen zamanı hatırlayamama durumudur. Arada geçen 5 yılda neler oldu? nasıl birden 24 oldum? ve sonrasında nasıl 28 yaşıma geliverdim?
Daha dün 24 yaşımdaydım, bugün 28...38 ime de pat diye mi gireceğim.sorular... sorular...sorular... yalnız mıyım sözlük? söyle bana.
