Megadeth'in hangar 18'i söylediği dakikalarda benim ankarada evimde orhan pamuk'un boktan püsürükten kitaplarını ve necip fazıl'ın tarikatçı sıçıntılarını ezberlemem bana kalırsa dünyanın en büyük ironisidir. Bu yaşta adamı ağlatıyorlar.
chrisi sevmemem, megadethi daha önce dinlemem, yeni albüm tanıtımı için geldiklerini öğrenip yeni albümden çok çalacaklarını düşünmem, tekrar geleceklerini düşünmem ve paraya ihtiyacım olmasından dolayı konsere günler kala biletimi sattığım megadeth konseridir. setlisti görünce pişman olduğum ama böyle bir "ergenizasyonda" da bulunmamakta yarar gördüğüm konserdir.
dünya gözüyle dave mustaine'i 4 . kez izlediğim konser. konser sonunda mustaine'in nerdeyse cebime koyduğu penayı velileriyle gelen küçük bir çocuğa vermiş olmam günün en şaşırtıcı olayıydı.Sanırım o çocuk hayatı boyunca beni hatırlayacak çünkü ben onu unutmayacağım.
ayrıca megadeth'i beklerken kurbanın bascısı kerem tüzün'le yaptığımız nuh'un gemisi sohbeti ve esat sürek saygı duruşu en az megadeth konseri kadar keyifliydi
