fenerbahçenin inter milanı sahadan sildiği maç olmuştur.. çaykur rizeyle aynı sahada (bkz: fenerbahce sukru saracoglu stadi) aldığı beraberliğin ardından inter milana karşı oynadığı futbolun neticesinde aldığı galibiyet lahana turşusu ve perhiz ilişkisinin beyin kıvrımlarında dalgalanmasına sebebiyet vermiştir..
yazılmış ama tekrarlamadan edemeyeceğim. fenerbahçe'nin inter'i s.ke s.ke yendiği maçtır. maçın özet görüntülerini seyreden bir cska'lı olsam pis tedirgin olurdum. bak empati kurdum oldum bile.
şimdi beni ilgilendirmez diyorum ama değinmem lazım. "inter yedek kadrosuyla çıkmıştı ama böğüüüüü" diyen bazı arkadaşlarımızın tavırlarını cibiliyetsizlikle itham etmek durumundayım. allah her takıma inter gibi bir yedek kadrosu nasip etsin. amin. ulan yenilsek de "zihahahahahah yedek kadroya yenildiler zihahahahahha" olacak bilmiyor muyum? neyse keyfimi bozmayayım şimdi.
fenerbahçe fark yiyecek ve bir galatasaraylı olarak zevkle izleyecektim. öyleydi. herkes bilir. serde bir parça galatasaraylılık olsa içinizden geçen budur.
ama on dakika sonra fenerbahçe'nin kaçan gollerinde "ah" çekiyordum.
43'te deivid'le yerimizden zıpladım.
kezman'a küfrettim. (hoca bunu ligde her maç oynat ama bu maç değil)
kaçırdı fener. kaçırdım. kaçırdık.
kalp atışları çoğaldı dakikalar ilerlerken.
sonra. maç bitti. yendi fenerbahçe.
intenazionale'i küçük düşürdü. top ısırttı.
bizi utandırdı. kendini de şaşırttı. fenerbahçe olduğunu, avrupa fobisini, utandıran futbolunu unuttu. unuttu ve yendi.
yatakta yatarken içimde "sarı lacivert" diye slogan attım bir defa. sonra kendimi tokatladım.
Brezilya'nın Rio de Janeiro takımı ile Inter Milan arasında yapılan futbol maçıdır.
Akşam tv'nin karşısına oturup da maçı izlemeye başladığımda "ulan bir yanlışlık var ama nerde" diye sürekli sorup durdum kendime. Şiir gibi oynayan bir fenerbahçe vardı sahada. Atılan paslar, yapılan ortalar, atılan çalımlar, çekilen şutlar, evet gerçekten de alışılmışın dışında bir durum vardı.
Neden sonra jeton düştü. Sahadaki Fenerbahçe değildi, Brezilya'nın herhangi bir takımıydı. Ama yanlışlıkla fenerbahçe forması giymişti. Sanırım organizasyon hatasıydı. Çünkü sahadaki o muhteşem performansı ancak bir brezilya takımı gösterebilirdi. Hatta bu takım, Türkiye'den biri kaleci olmak üzere iki tane de türk oyuncu almıştı. Helal olsundu o türk oyunculara, adımızı ta brezilyalara kadar taşımışlardı, ama tabi henüz tecrübesiz olduklarından brezilya futboluna ayak uyduramıyorlar şimdilik sadece sahada geziniyorlardı. Ara sıra da top yanlışlıkla çarpıyordu kendilerine. Ve maç bittiğinde aslında yanıldığımı, sahada gerçekten fenerbahçe takımının olduğunu anladım.
Gelelim maça... kezman'ın oyundan alınıp yerine semih'in girmesi ile fenerbahçenin dengesi bozuldu. O ana kadar muhteşem oynayan takım bir anda tipik mahalle takımı havasına büründü. Elindeki sihirli değneği dokundurarak bu değişimi sağlayan semih'e teşekkür ediyoruz.
Ulan nesiyle övünüyorsunuz? Takımda üç tane türk var, zaten biri kaleci, diğer ikisi de kazma. Bir de bunun adına Türk futbolu diyorsunuz. Şayet deniz ve önder turacı gerzeklerinin yerine yabancı iki futbolcu daha takımda olsaydı bu maç en az üç ya da dört farklı galibiyetle biterdi.
Türk futbolu gelişiyormuş da, Fenerbahçe avrupa takımıymış da... Evet Brezilya futbolu gelişiyor ondan kesinlikle eminiz.
bolca eksiği olmasına rağmen sonuçta adı inter olan büyük bir kulübe karşı alınmış galibiyettir. ancak fenerli arkadaşlarda gördüğüm sevinç edası birçok zaman olduğu gibi "tek" galibiyet sonrası oluşan "tamam abi avrupanın kralıyız biz" tandanslı bir tepkiye dönüşüyor.
arkadaşlar tamam tebrikler gerçekten de ama hele bir başlayın puan kazanmaya, bir ilk grubu falan geçin hele. biz bunları 15 sene önce yaşadık, yanlış anlamayın ama tek maçla da gevşeyip italya fatihi moduna girmek de birşey kazandırmaz size. hadi bakalım...
rize maçından sonra fark yesekte zico dan kurtulsak diye niyetlendiğim ama beni sadece ben değil bütün fenerlileri ters köşeye yatırmış maçtır. peki biz böyle güzel oynaya biliyorsak neden bizi sinir hastası etmeye çalışıyor benim biricik takımım? neyse alıştık artık... mazinde bir tarih yatar, yaşa fenerbahçe!..
çok koyu bir galatasaraylı olarak gurur duydum. deivid'in golünden sonra ''çaaak'' yaptım. tüm fenerbahçe camiasını tebrik ediyor başarılarının devamını diliyorum. umarım avrupayı dize getirirler.(*) sonuçta hepimiz türküz, italyanlar mı sevinsin isteyeceğiz? olmuyor işte, kan çekiyor. işte budur bizi birarada tutan. ne olursa olsun yok alt kimlik yok üst kimlik yok şu yok bu. türküz biz ve ne mutlu türküm diyene.
(*) inter çok kolay bir rakipti nedense. rehavete kapılıp balonu gene şişirmesin basın, diye umuyorum ama biliyorum ki böyle olmayacak.
not: beşiktaş'ın önceki günkü rakibi olsaydı dün, bilmiyorum ne olurdu.
fenerbahçe kedi olalı ilk defa bir fare tutmuştur.
insan seviniyor gerçi bende hatırlıyorum 1987-88 sezonunda Avrupa'da yarı finale çıkınca bizde sevinmiştik.Şimdi bizim 20 sene gerimizde olan bi takımla biz de mutlu olduk tabi, tuhafta oluyor insan canım. Düşünün birde kupa hatta 2 kupa aldığınızı.Ama hep düşünmekte kalıcaksınız bence neyse bizimle beraber arada sevinip kaynamıştınız 2000 yılında.Biz Şampiyonlar Ligi Şampiyonu olunca yine bizimle sevinmenize izin veririz zaten izin de almadan kaynıyosunuz arada;sizde haklısınız fenerbahçeyi bekleseniz ömür yetmez. Bakın sözlükte 40 yaşına gelmiş ama hala bir Avrupa Kupası görememiş yazarlar var.
(bkz: Galapagoslu iguana)
canım akşam nasılda seviniyordu.
hiç bir ,"gerçek" ya da "fanatik" ne derseniz diyin, fenerbahçeli ya da galatasaraylı birbirlerinin başarılarından (ligde veya avrupa'da) hazzetmez. "tebrikler, bir galatasaraylı olarak deli gibi feneri destekledim, boğazım patlayana kadar bağırdım" diyen kişi yalan söylemiş olur. yalan olmasa bile içinden "ulan keşke şunların yerinde biz olsak" diye geçirir. aynısı fenerbahçeliler için de geçerli.
bunun nedeni aslında taraftarların birbirine üstünlük kurma çabası. misal; galatasaraylı bir taraftar, fenerbahçe avrupa'da bir galibiyet aldığı zaman, taraftarı ileride o galibiyeti gözüne sokacağını bildiği için sevinemez. galatasaraylı diyecek ki "biz real madrid'e bastık lan, milan'ı maymun ettik, arsenal'in eline verdik." ardından fenerli "ne var lan biz de inter'e çakmadık mı haa?" diyecek ve saçma bir tartışmaya girilecek. yani fenerlinin eline koz geçmiş olacak.
bu sebeple "efendim ülke puanı, hepimiz türküz" edebiyatını pek samimi bulmadığımı belirtmek isterim. böyle bir şey varsa da sadece türkiye'de var demektir. bir manchester utd. taraftarı, chelsea'nin ulusal başarılarını hiç bir zaman sevinçle karşılamaz. ya da boca juniors taraftarı, river plate'in. "e onlar türk değil ki. hem onlar hep alışık bu başarılara." ama unutmamak gerekir ki onlar da insan. bu evrensel bir olgu.
ben ne yalan söyleyim bir galatasaraylı olarak fenerbahçe'nin hiçbir başarısına sevinemiyorum. zorluyorum ama olmuyor. çünkü biliyorum ki bir gün o başarı gelip benim başımın etini yiyecek. onun için, şampiyonlar liginde ya da uefa'da finale çıkana kadar fenerbahçe'ye destek yok benden. final maçında düşünürüm. ihtiyaçları da yok zaten benim desteğime. böyle daha mutluyum.
fenerbahçe'nin avrupa kupalarında tarihinde kazandığı en büyük 2. maçına (1.si tabii ki 1-0 lık manchester maçı) da tanık olmamı sağlayan maç olmuştur. sadece fenerlileri değil, bence tüm türk futbolseverleri mutlu mesut etmiştir.
1 fair play otesi bir macti alex ve kaleci julio cesar in kafasini sanki 'kanka cakiyordum valla ama olmadi aferin lan iyi cikardin ' edasiyla oksamasi cok guzel bir kareydi. katilanlar vardir. o anin seyirciye yansimasi daha cok 'ahahaa olm da..ak geciyo lan simdi atamadim bi dahakine cakacam uleyn' demek istedi olarak algilandi.
2 fenerin avrupada yazdigi en baba tarih 40 yil aradan sonra manchester united a karsi paso defans oynayip karambol bir golle 1-0 yendigi mactir fakat orada guzel futboldan ziyade iyi defans ve peri* yardim etmistir. bu mac ise bambaska. bir kac gun once caykurun ceza sahasina giremeyen fener 3 gunde intere sahayi dar edecek hale nasil gelmistir iste orasi bilinmez lakin gercek tarih budur.
ee sen maca konsantre ol hatta kitlen dunyayla irtibati kes, dua edecegine peri muhabbeti yap. o anda ne cumlemeyi anlamak icin serbest cagrisimlar cakti kafamda?
