bu iki tarihte aradan geçen iki yılın sonunda gelinen noktadır. 19 ekim 2009 denildiği zaman belki kimse hatırlamaz o zamanı.. ne oldu ki denebilir ama haburdan otobüsün üzerinde ellerinde bayraklarla türkiye'ye gelip "apo bize teslim olun dediği için geldik" diyen teröristler dediğimizde hepimiz hatırlarız. hani şu mobil mahkemeler kurulmuştu kameraların karşısında pişman değiliz diye bağıranlar kağıdın üstüne etkin pişmanlıktan faydalanmak istiyorum diyordu.
o zaman şu denildi her şey daha güzel olacak barış gelecek. bugün bu olayın ardından geçen 2 yılın sonunda aslında hiç bir yere gelinmediğini, değişen tek şeyin çaresizce izleyen insan sayısının artması olduğunu görmek hiçte zor değil.
terör lanetlemekle bitmiyor üzülmekle bitmiyor ağlamakla da bitmiyor..24 hayat gitti aileleri ile birlikte sebepsiz yere kahrolan binlerce insan..
artık analar ağlamasın diyorsunuz da anamızı alıp gittiler kadın ağlamasın da ne yapsın?.
19 ekim 2011 türkiye tarihinde bir şeylerin kırılma noktası olacak bir zaman periyodunun içinde bir kırılma noktasıdır.
olay yerinden bağlanan bir askerin anlattıkları tüylerimi ürpertti, takriben 60 yaralı ve söylenenden çok daha fazla sayıda şehit olduğunu söylemiş, yalan diye bir ihtimal malesef ki veremiyorum bu duruma.
