1890 yılında ingiltere ile fransa'nın aralarında kuzey afrika'dan içeri doğru gidilince batı afrika'daki nüfuz alanlarını birbiriyle çatışma olmaması açısından netleştirmek için imzaladıkları bir anlaşmayı haber alan osmanlı devleti'nin iki devlete bir nota ile bildirdiği nüfuz alanıdır. söz konusu bölgeler libya'nın güneyine doğru da uzandığından, söz konusu anlaşmada iki protokolde osmanlı devleti'nin bu konudaki çıkarlarına da değinilmiştir. notada osmanlı devleti o sırada halen hakim olduğu libya'dan güneye afrika içerine doğru kendi nüfuz alanını beyan etmiştir. bölge belirlenirken daha ziyade bölgedeki ticaret (kervan) yolları esas alınmıştır.
şu andaki devlet sınırları üzerinden düşünülürse, notada belirtilen bölge yaklaşık olarak çad'ın tamamını, nijer'in doğu bölümlerini, nijerya'nın kuzeydoğu bölümlerini, kamerun ve orta afrika cumhuriyeti'nin kuzey sınır bölgelerini ve cezayir'in bazı doğu sınır bölgelerini içine almaktadır. notaya ingiltere'nin tepkisi nijerya'da bir bölge dışında olumlu olurken, fransa ise osmanlı devleti'nin libya'nın güneyindeki hukukuna saygılı olduğunu ifade etmekle birlikte "nüfuz bölgesi (hinterland)" yaklaşımını benimsemediğini (dolayısıyla harita üzerinde bu şekilde osmanlı nüfuz bölgesi sınırı çizmeye sıcak bakmadığını) de ima etmiştir. libya'nın kaybedildiği 1912'ye kadar osmanlı devleti söz konusu nüfuz bölgesi yaklaşımını sürdürmüş, ama belirttiği bölgelere asker yerleştirme veya idari birimler kurma gibi faaliyetlere de (1-2 küçük örnek dışında) girişmemiştir.
1885 berlin konferansı'nda masaya yatırılan Afrika'nın paylaşımı konularına trablusgarp'taki toprakları üzerinden dahil olmaya çalışan, ancak pastadan pay almak bir yana, giderek mevcut topraklarının bile tehdit altına girdiğini gözleyen Osmanlı devleti'nin konu ile ilgili aldığı aksiyonlardan biri.
