büyük bir değişim olacağının sanıldığı yaştır. 18 olunca daha önce giremediğim her bara gidip kimlik gösterecektim. ne oldu anlamadım bir tanesi bile yaş sormadı.
devletin yaş sınırıdır. bazı uygulamalarda eyvallah dedirtse de devlet eli ile yapılan işlerde arttırılmak zorunda olandır.
bazı yerlerde görüyoruz. kimsesiz çocuklarda misal.
18 yaşında devlet bakımından uzaklaştırılıyorlar. peki sorarım size 18 yaşında bir kız, zaten kimsesi yok 18 yaşında ne yapabilir. kime gidip ne iş yapabilir nereye sığınabilir? neden bu çocukların yaş sınırları yükseltilmiyor. neden genç kızlarım 18'inde sokağa bırakılıyor.
bir genç kız en az 25 yaşına kadar devlet himayesinde olmalı. üniversite bitirme sınırı üst yaş olarak kabul edilmeli üniversiteye devam edenler mezun konumuna geçene kadar destek devam etmeli.
ayrıca yine bu kızlarımıza erkeklerimize barınma amaçlı ücretli denetimli yataklar sağlanmalı.
çoğunun sonu düşündürücü. çok da akıllı çok da güzel kızlarımız çok da başarılı oluyor ama 18'inde kapı dışarı edildiği için bildiğin orospu oluyor mecburen.
avrupa'da amerika'da velilerin çocuklara bakma yükümlülüğünü sona erdiren yaş adamlar sistemini oturtmuş çocuk sendense bakacaksın bizdeki gibi değil kısaca avrupa'da yok öyle vur-kaç.
Bir erkek için sorumluluklarının iyice ortaya çıktığı, gencin gelecek kaygısıyla gizlice titrediği zamandır. toz pembe hayaller yok olmuş gerçekler ortaya çıkmıştır. Artık "ceo olacağım." gibi hayaller yerini "üniversiteyi kazanamazsam askere 2 yıldan az kaldı.", "ileride nasıl ekmeğimi kazanacağım?" gibi kaygılara bırakır.
