mahalle cocuklarinin cigliklarindan,aglayis ve yakarislarindan kurtulacagimiz gundur. yav arkadas sokaktaki cocuklarin bir kez bile güldüklerini, mutluluktan kahka attiklarini gormedim. salonla balkon paralel oldugu icin, balkon kapisi acildiginda direkmen sesleri kulagima geliyor.
edit: bu entry sadece belli bir süre icinde gerceklesmeyen, suan bile devam eden olaylar döngüsünü içermektedir. (bi bitmediniz mk) .... (la bi susun)
