Savaş zamanlarında Yaşamı hissetmiyorum; değer yargılarıyla ilgili her kavramın dolaşımı, bende, kurumuş bir ırmak gibi oluyor. Yaşam, bir nesne, bir biçim değil savaş zamanlarında; bir dizi siyasetçinin üstünlük taslaması yalnızca. Ölen sen ben. Ölen gariban. Ölen fakir.
bölücülerin neden dert ettikleri merak konusu olan bombalamadır.
yahu biz böyle olacağını söylerken, rumların, ermenilerin akıbetini örnek gösterirken, gülen, dalga geçen, yenilmez gerilla güçlerinden dem vuran sizler değil miydiniz? bu ne ki? azıtmaya devam ederseniz başınıza geleceklerin yanında bunlar bir hiçtir... dış güçlerden filan da medet ummayın... nasıl rumların, ermenilerin yardımına gelmedilerse, sizlerin de yardımına gelmeyecekler...
şu rezillerin haline bakar mısınız? biz şu gerçekleri (bkz: pkk nın halkın bir kısmının uzattığı eli itmesi) ifade ettiğimizde kaçacak yer arıyorlar ama ağlamaya gelince en ön safta yer tutuyorlar...
o halktı değil mi 3 askerin arkasından vurulup şehid edildiğinde ellerinde telefonlarla, kahkaha atarak fotoğraflarını çekenler.
sizin ben cibiliyetinizi sikeyim. halk keskin nişancılardan korunmaya çalışıyormuş. roketatar veya molotof değil sakin olun masumları değil teröristleri vuruyor onlar nokta atışlarıyla.
güzel ve genişletilmesi gereken bir uygulamadır. teröristi içinden temizleyemiyorsan kurunun yanında sende yanarsın arkadaş! buna itiraz edenleri de ayrıyeten zikmek gerekir.
işbu entry terörist ve sevicilerinin anlayacağı dilde yazılmış olup kendilerinin hakettikleri hakaretler içermektedir. terörist ve sevicisiyseniz kaçmayın okuyun. yok değilseniz vaktinizi boşa harcamayın.
bu orospu çocuklarının ne istediğini bilen var mı allah aşkına. sen memleketin ortasında meydan okuyup hendek kazıp bir yerleri kurtarılmış bölge ilan edecek devlet birimlerinin işlemesine mani olacak gerillacılık oynayacaksın sonra yarağın başını görünce ben böyle olacağını bilmiyordum tecavüz ediyorlar diye ağlayacaksın.
