Ben 17 yaşındayken 2000 olimpiyatlarını istanbul'un almasını ve olimpiyat izlemeyi hayal ediyordum. Bir de sakalım çıkarsa top sakallı halimin nasıl olacağını...
+aga 7-8 ay çalışır para biriktiririz, sonra ver elini avrupa
-olm gidekte sakata falan gelmeyelim, pahalı oralar, dil felanda bilmiyoruz
+olsun aga olmadı en azından bodruma gider takılırız
-ha o kesin olur, bodruma ben varım
bu diyaloğu kuran iki arkadaşa yıllar sonra cevap; nah yaparsınız.*
17 yaşında: abi ben kesin zengin olucam, jaguar'dan aşşasına binmem.
21 yaşında: jaguar ne la malak gibi.. jeep almak var şöyle manitayı pikniğe götürümlük.
24 yaşında: aslında toyota corolla bana göre ya la. şu öğrenim borcunu ödeyeyim de hele kredi mredi hallederiz.
27 yaşında: nerde kaldı la bu servis..
not: başlığa göre azıcık kaymış olabilir. hayatın bütünlüğünü vurguladım. 17 yaşında kurulan hayali baz alınız.
-saçımı barış manço gibi uzatıp, askere gidene kadar kestirmeyecektim.
-bir sevgili bulup günümü gün edecektim.
-üniversitede yırtık arkadaşlar bulup o bar senin bu bar benim gezecektim.
sonuç:
-saçımı uzatmayı denedim ama çok dalgalı olduğundan daha fazla dayanamadım 8. ayda kestirdim.
-sap geldim sap gittim.
-kendim gibi tipler buldum. en büyük eğlencemiz okey , tavla ve iddaa üçgeninde sınırlı kaldı.
