bilgisi varsa, bazı 50 yaşında zübüklerin okumadığı das kapital'i ve daha bir çok eseri bitirmişse, 17 yaşında sorduğu sorularla karşısındakini terletebiliyorsa, pek önemsenmediği halde önemli işler yapıyorsa konuşsundur.kime nedir?ülke ne kaybederdir?kendi haline bırakıldığında faşizan ve abazan yetişip ülkeye zarar vermesi daha mı iyidir?
17 yaşında ' ay ben şöyle popüler olmalıyım, şu kızı yatağa atmalıyım...' tarzı konuşmak yerine büyük bir cesaret göstererek siyaset konuşandır. geleceğini düşünendir aynı zamanda. destek çıkın ibneler.
günün birinde reşit olduğunda bir koyun sürüsüne takılıp beyninin yıkanmasına izin vermeyecek insandır. çünkü o, oyunu kullanabileceği yaştan önce ülkesinde olan bitenden haber olup ona göre oyunu vereceğini biliyordur.
garipsenen insandır. neden mi? çünkü yaşıtlarının %90'ı siyaset konuşmaz, konuşsa da annesinin veya babasının ya da bir akrabasının söylediklerini söyler. çünkü fikir sahibi olmamaya alışmışlardır. siyasetten bahsedenleri, fikirlere önem verenleri, bilgi sahibi olduktan sonra fikir sahibi olanları küçümsemeyi ilke edinmişlerdir. çünkü böyle şeyler onlara için boş gelir. kimin kiminle çıktığı, hangi markanın hangi giysiyi kaç paraya sattığı, dizilerin son bölümleri varken ülke hakkında düşünmek onlara saçma gelir.
böyle aptal bir gençlik varken 17 yaşında siyaset konuşan, siyaset öğrenen, hiç değilse bir şeyler düşünen gençleri ıslak odunla dövmek isterler. sonra ne olur? şimdinin saçmasapan, aptal gençliği yarının saçmasapan ve aptal büyükleri olur. geleceğin aptal nesillerini yetiştirir. ondan sonra da siyaset mi? siktir et gitsin, hadi biraz dedikodu yapalım değil mi?..
eger radikal fikirler içinde yanıp kavruluyor ve bos konusma edesıyla beni dinleyin uleyyyyn yapıyorsa bos insandır gelicegi ortadadır ama yok ne soyledigini biliyor gelismis global siyaseti degerlendirebiliyor ülkelerin gelicek politikalarını yorumlayabiliyor ve yapılması gerekenleri hesaplıyabiliyorsa o cocuk cici cocuktur
(bkz: asosyal genclerin toplumdaki basarısı)
ükedeki herkesin kendini başbakan sanıp bıkmadan usanmadan başka konu yokmuş gibi dırıl dırıl siyaset konuştuğu bir ortamda kendini kanıtlamaya çalışan gencin çabalamsıdır.
siyaset tarihi, siyasi yönetim biçimleri, parti tüzükleri vb. kaynakları okumuş,dimağını geliştirmiş ve sorgulayabilecek olgunluğa erişmiş olanı, 50 yaşında kahvede okey oynarken siyaset konuşanından bin kat evlâdır. o kahve köşelerinde siyaset yapanların tek bildiği "demirel şunu yaptı, ecevit bunu yaptı" şeklinde yapılan politikaların sadece ama sadece kendilerine yansıyan kısmı hakkındaki yorumlardır. (tabi herkes için geçerli değil bu) ecevit'i sadece kıbrıs harekâtıyla bilen, demirel'i şapkasıyla hatırlayan, çiller'i jet ski olayıyla ve amerika'daki mülküyle hatırlayan bu zihniyet, tayyip'i de karşıtsa "ananı da al git" ile, yandaşsa "one minute" ile hatırlayacaktır. bunun yanında o kesimin bir parti holiganizmi vardır ve 150 yıl daha yaşasalar aynı partiye oy atarlar hiç düşünmeden. halbuki düşünmedikten sonra tüketim ve sera gazı yaymaktan öte ne yapar ki insan?
bir gün bu milletin evlâtları kimin gerçekten ne yaptığını, neyi doğru ve neyi yanlış yaptığını objektif şekilde düşünecek ve yiğitleri öldürse de haklarını yemeyecek, namertlere de sırf etrafındakiler dedi diye yiğit demeyecektir. işte o günü bekler bu kalp.
Bence 17 yaşındaki birinin, ülkenin durumundan haberdar olması, düşmanlarını, savunması gerektiği kişileri bilmesi iyi birşey. Tabi abartmamak şatıyla. Yani bil ama karışma, konuşma.
muhtemelen babasının dediklerini tekrar eden velettir. bi de konuştukları kendi fikriymiş gibi böbürlene böbürlene konuşur ama tamamen birini taklit etmektedir.
17 yaşında siyaset konuşan insan: apolitizie olmuş bir genç kitlenin söyleminden çok şey çıkacağını zannetmemekle beraber, okuyan ve biraz daha eleştiriye açık olan gençlerimizin önünün açılması gereken bir durumdur.
150 yaşındakilerin ülkeyi yönetmesinden bıkmış olan kardeşimizdir. koltuk meraklısı, göbekli, hırsız siyasetçilerin bu kardeşimizin önünü açması gerekir bir 20-25 yıl sonra. zira dinamik nüfusun dinamik siyasetçilere ihtiyacı vardır.
normal insandır. anormal olan ise bu insanın anormal görülmesidir. bu durumun temel sebebi ise yakın geçmişte türkiye'de siyasi konuların yarattığı şiddetin sonucu olarak oluşan yeni nesli koruma içgüdüsüdür. kısa sürede atlatmak lazım esasında. aksi takdirde 18 yaşında oy vermeye hak kazanacak adam 17sine kadar siyaset konuşamayacaksa vereceği oyun ne kadar bilinçli olacağı savunulabilir?
