işte bunlar hep ergenlik olur. Ergenler genelde kendini sevmez ve ölmeyi filan düşünür. Halbuki hayat onlara henüz şemsiyeyi sokmamış sadece vazelini sürmüştür.
Yanlış bakış açıları nedeniyle oluşan yıpratıcı düşüncedir, zaman zaman hissedilen ergenlik bunalımıdır, hatırlamanız gereken kısaltma h.h.g. yani hayat herşeye ragmen güzeldir.
Hayatta ufacık seyler onlara cok muhim onemli gelir ve baskalarinin olaya bakisi daha saglikli ama ergenin bekledigi cevap gelmeyince malligi arttirir. Ergen kimse beni anlamiyo kendime zarar vereyimi dusunur ileride ben ne malmışım der.
şu dönemde etrafta çok olduğunu düşündüğüm insanlardır. benim zamanımda daha azdı bu tarz depresyonlar. bunun nedeni; sosyal medyanın insanın özellikle genç neslin (lisede okuyan insanlar) hayatında inanılmaz boyutlarda etkisi olmasıdır. bir genç kızın instagram fotoğrafını kimsenin beğenmediğini düşünün ve diğer tüm arkadaşlarının fotoğrafları yüzlerce beğeni alıyor. direk olarak düşüneceği şey, güzelliğin her şey olduğudur ve bunun onda olmamasıdır. şuan bunun ne kadar saçma bir şey olduğunu düşünen insanlar için sorun teşkil etmez bu etki ama 17 yaşında ki bir kız için gayet etkili bir depresyona giriştir.
90 başları doğan neslin yaşamadığı bir trajediyi yaşayarak büyüyen bir nesil yetişiyor, eminim bizden bir önceki nesilde aynı şeyleri söylemiştir ama şuan lise okuyan insanların psikolojik olarak işleri çok daha zor diye düşünüyorum.
Senin yaptığın şeyi ben ergenliğimin ilk dönemlerinde yapıyordum. 17 yaş benim için olgunluğa geçiş evresi oldu. Grup psikolojisini terk edip birey olma yolundayım. Aynaya bakınca ise kusurlarımı dahi sever oldum. Sanırım kurtuldum ergenlikten oh be. Ne tuhaf dönemler yaşadım.
