içeriği hiç de olumlu olmayan yazımın başlığına bir futbolcu ismi yazmak zorunda hissettiğim için utanıyorum, önce bunu söyleyeyim.
yazımı okuyacağı falan elbette yok ama, umuyorum ki servet çetin de utanıyordur. hatta lütfen utanıyor olsun; çünkü artık futbolculuklardan geçtim, insanlıklardan şüphelenir hale geldim.
taktığım maske yüzünden etrafımı görmekte zorluk çekiyorum. ağrılarım var. bu gibi zorluklara rağmen fedakarlık yapıp takımım için sahaya çıkıyorum. gibi bir açıklama lütfen yapma servet çetin. evet, böyle bir açıklama yapmandan korkuyorum. lütfen yapma.
takım olarak kötü oynadık. da deme servet çetin. lütfen böyle bir şey söyleme. çünkü takım olarak iyi oynadılar. ama sen oynamadın. sen üç golde de bariz hatalar yaptın. hele son iki golde, topa müdahele etmeye dahi neden tenezzül etmedin, en çok burada kafam karışıyor.
ofansta gerçekleşen iki yan topta, topa neden elle müdahele etmeye çalıştın, burada da kafam inan çok karışıyor servet çetin.
bir takım iki gol atmasına rağmen dört gol yiyerek yeniliyorsa, bu gollerin tümünde de stoper oynayan futbolcu amatör dahi denemeyecek, hatta hata dahi denemeyecek şeyler yapıyorsa(ya da yapmıyorsa?), ben o takımda kusur bulamıyorum, bulamam da.
ama üzülüyorum.
bir tarafta bana göre aşırı mücadeleden- sakatlanan hırslı milan baros, diğer tarafta toplara ayağını uzatmaya bile tenezzül etmeyen servet çetin.
bununla da bitmiyor ki, biter mi hiç?
gördüklerini inkar edercesine, imparator fatih terim diye bağıran taraftara ne demeli?
ne de olsa biz türküz ya, biri bizi aşırı motive etti mi dimdik kesilir, medyaya egosu ve nefreti bol açıklamalar yaptımı da oracıkta boşalıveririz.
şimdi bu taraftar, imparatorları geldiğinde, tuttuğu takımı futbol oynamaya çalışmak yerine boğuşmaya başlarsa mutlu mu olacak?
mesela, kanatta iki takım arkadaşı kan ter içinde boğuşurken, yardıma gitmek yerine orta yuvarlaktan seyreden mustafa sarp koşmaya mı başlayacak?
umursamaz hareketleriyle hayrete düşüren servet çetin, motive olduğu için mi hatasız oynamaya başlayacak?
servet çetin, bugün tanıklık ettiğim şey neydi, inan bilmiyorum.
taktığın maskeyi, görünmezlik maskesi mi sandın, onu da bilmiyorum.
oyun ortada, kadro ortada, yönetim ortada, orta saha ortada.. ne desek boş, haykırsak, parçalasak, dünyayı yaksak bomboş.. ayağa pas yapamayan milyon dolarlık futbolcular, şeref tribününde halen utanmadan izleyen yöneticiler..
yanarım yanarım neye yanarım? yağmur çamur demeden, cebinde ki son parayı verip oraya giden cefakar taraftara yanarım..
arar olduk o eski günleri..
çok yazık..
acıtmıyor canımızı yitip giden hayaller, öldürdü bizi sahadaki ruhsuz yürekler
