çocuk halimle iyi dayanmışım ben şimdi olsa deprem anında korkudan ölürüm anında... bina nerdeyse yere yatıyor kalkıyor lan resmen... büyük bir depremde pencerenin ötesini görebilmeşler ne demek istediğimi anlar...
işbu bünyedir. bursa/inegölde nasıl sallandığımı anlatamam. adapazarı, gölcükte canım kanım aile yakınlarım vardı. şükür rabbime kurtuldular. allahım vefat edenlerin yakınlarına sabır versin. yok böyle bir acı...
Komsusunu kaybetme,
7 yaslarinda bir kizin babasinin kucaginda cansiz yatisi,
Sokaklarda yatma, yemek yeme,
Su ve ekmek kuyrugu,
Askerlerin sokakta nobet tutmasi
Yakinlara ese dosta ulasamama
Haberleri pilli radyodan alma
Sokakta ates yakip oturma
Felaketle gelen yardimseverlik gibi yasanmisliklari vardir.
Silivri'de idik. Gözümü açtığımda yengem beni sarmış aşağı iniyorduk. Sonra yine uyuyakalmışım. Bir ker daha açtım bu sefer her yer karanlık dışarıda oturuyorduk ve ben yine uyuyakalmışım. Uçuncu kez gozlerimi açtığımda dışarıda uyuyordum. Dayımlar yatağı dışarı çıkarmış. Baya baya yatağı taşımışlar dışarı. Öyle uyanmıştım hiçbir şey de anlamamıştım. Hatta temiz havada uyudum diye sevinmiştim.
o gunu hatirladim. aboo.
lisedeydim. yaz tatiliydi. babamin calistigi fabrikada kantarda muhasebede calisiyordum.
ofisteydik. tv de hep deprem vardi.
yikik binalar. kral tv duygusal muzik yayinliyodu hatta. elestirilmisti muzik yayini yapiyo diye.
bu hafiza beni kahrediyor. iyi anida kotu anida unutulmuyo.
istedigim seyi cok cabuk ogreniyorum. obsesif yok sey gibi ya oluyoya. su bi adam deliymis mis ki newyork un ustunde helikopterle gezmis gormus. tipatip ayni resmi yapmis. ne sendrom mu o.
gecen is yerine turist cok geliyo diye yemeklerin adina baktim. forrest kebab. rice pilav. soup. corba. ha ha.
az da istanbulda ruscayida ogrendiydim. eta televisir haraso.
bir de bazi seyleri kisa yazabilsem konusabilsem hatta kisa.
hepsi karisti birbirine.
avcılar ın sahil tarafı değil de e-5 in kuzeyindeki m.k.paşa mahallesinde yaşamıştık depremi. Depremden bir gün önce dubleks evimizin üstü açık terasını kapattırıyorduk. Annem ustaya " aman sağlam olsun usta" dediğinde usta " Merak etme yenge bu gece kıyamet de kopsa birşey olmaz" dedi. Şom ağızlı herif.
uykum ağır olduğundan Annemin alt kattan çığlıklarıyla uyandım, son 10 saniyede. Elektrikler kesik panik halde ne yapacağız derken babam " tamam geçti hadi yatın " deyince bütün ev babama " ya baba ne diyosun bütün mahalle sokağa inmiş" dedik ve karanlıkta ayağımıza ne bulduysak giyip aşağıya inmiştik. etraf karanlık arabaların farları aydınlatıyordu. bir de istanbul üniversitesine yakın olan bir terlik fabrikasında yangın çıkmştı onun alevleri. Sabah hava aydınlandığında bizim mahalle de hasar yoktu. Avcılarda da merkezde bazı binalarda hasar gördük arabayla geçerken. Belli ki sahil tarafı daha şiddetli hissetmişti.
