hiç bir zaman unutulmayacak büyük marmara depremdir. yakınlarını arayanlar çıkan cesetler... şuan bile sesimi duyan var mı ! sesleri kulağıma geliyor allah öyle bir acıyı bir daha kimseye yaşatmasın.
ilk entry mezesi haline getirilmiş gün. evet çok duyarlıyız. hepimiz sırada bekleyip tam 3:02'de entry girmeliyiz bence bu saatten sonra. o zaman daha duyarlı olabiliriz.
türkiye'de 90 kuşağının depremin anlamını öğrendiği gündür.
herkesin de ifade ettiği gibi unutulmayacak olandır.
en net hatırladığım; orta sona geçtiğim yazdı, ilk anında ankara'da arabalarda radyolar dinleniyordu ve çıt çıkmıyordu.
bugün önce bikaç deprem konteynırı gördüm, sonra dask reklamı ve bi an nedense deprem olacağı hissine kapıldım bu günlerde, sonradan yarının 17 ağustos olduğunu hatırladım aniden...
14 yıl geçmiş üzerinden ne kadar da çabuk, tabi bir yakınını kaybedenler için geçmek bilmemiştir günler.
ülkemize pek ders olmamış gündür, tabi depremden korkmayı öğretti ama ciddiye almayı öğretti mi o kesin değil...
benim beynimde öncesi yok bu tarihin. hatırlamıyorum. 17 ağustos 1998 çok önemsiz bir gün mesela. yani 17 ağustos desen bir 29 ekim, 23 nisan gibi tanıdık gelmez kulağa. haa bende hiç öyle olmadı hep tanıdık geldi. hep böyle felaket, acı , kara, pisliği çağrıştırdı.
Cok sukur yasamadıgım ama yasayanlara ve vefat edenlerede Allahtan rahmet sag kalanlara da sabır nıyaz ettıgım memleketımızın en acı gunlerınden... Allah tekrarını yasatmasın.
Cok sukur yasamadıgım ama yasayanlara ve vefat edenlerede Allahtan rahmet sag kalanlara da sabır nıyaz ettıgım memleketımızın en acı gunlerınden... Allah tekrarını yasatmasın.
gecelerin ne kadar uzun, gündüzlerin ne kadar karanlık olduğunu gösteren gündür 17 ağustos günü.
yerin ayaklarınızın altından gidip geri geldiği, ayakta zor durabildiğiniz bir gündür.
acı bir gündür 17 ağustos binlerce kişinin hak' ka yürüyüşünün yıl dönümüdür.
koskoca 14 sene geçti. fakat dün gibi gözümün önünde her şey. binlerce yaralı yürek bıraktı geride.
fakat hiç bir şey değişmedi. ne o günün müteahhit'leri cezasını çekti, ne de bunca yılda bir gelişme gösterebildik. yarın aynı deprem olsa, yine aynı kayıpları verecek olmamız gün gibi ortada.
dün gibi hatırlıyorum. küçüklüğüme dair hatırladığım tek gün neredeyse. o deprem anı, bütün gece sabaha kadar sokakta, babaannemin kucağında uyuyuşum...
allah bir daha yaşatmasın bu acıyı.
45 saniyede on binlerce insanın hayatını alan, yüz binlercesini yaralayan, milyonlarcasını evsiz bırakan, ülkeyi derininden etkileyen depremin yaşandığı gün.
