evet arkadaşlar bugünün konu başlığı askerlik ve vicdani ret.
öncelikle soruları maddeler halinde sıralayayım ve bu doğrultuda ilerleyelim.
- vicdani ret kişisel hak ve hürriyetler kapsamında değerlendirilebilir mi?
- ülkemizin sırtında büyük bir maddi yük olan askerlik kurumunun işleyiş şekli doğru mudur?
- doğu illerine göre pasif durumda olan ve hiçbir askeri ihtiyaç gözetmeyen illerde konuşlanan askerler ne için bekletiliyorlar?
- yıllarca eğitim görmüş ve ülke ekonomisine büyük katkılar sağlayabilecek bireylerin askerlik adı altında aylarca alıkonulması doğru mudur?
- profesyonel askerlik ülke savunması ve şahsi mağduriyetler açısından alternatif olarak düşünülebilir mi?
değerli yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.
öncelikle arkadaşlar şahsi görüşüm hele de şu son birkaç yıl içindeki siyasi gelişmelerden sonra;
tepemizdeki yöneticiler el altından pazarlıklarını sürdürürken oy ve itibar kaygısıyla, destekçilerine hoş görünmek için askeri gözünü kırpmadan ateşe attıkları için kesinlikle askere ne gitmek ne de giden birini görmek istemiyorum. açıkçası birilerinin şahsi çıkarları ve makam sevdası yüzünden ne için savaştığımı, kimin için öldüğümü bile bilmeden, hem de bu yaşta yok olup gitmek de istemiyorum. sadece kendi açımdan değil kimsenin bu duruma düşmesini, düşürülmesini istemiyorum. zira makam mevki sahiplerinin çocukları sahte çürük raporlarıyla orada burada fink atarken senin, benim, onun kiminle, neyle, ne için savaştığımızı bile bilmeden değersiz piyonlar gibi feda edilmemizi de içime sindiremiyorum.
savaş durumları dışında da açıkçası gidip pasif bölgelerde amaçsız bir şekilde aylarca beklemek ve subay, assubay ve diğer rütbelilerin ayak işlerine koşmak, şahsi egolarını beslemek de istemiyorum. bunu istememe hakkımın olmasını istiyorum sadece.
bunlar dışında gerçekten ülke istenmeyen bir şekilde bir savaşın içinde kalırsa ve bana gerçekten ihtiyaç duyulursa seve seve askerliğimi yapabileceğimi de belirtmek isterim. zira askerliğin onuru ve şerefi buradadır. şahsi çıkarlar uğruna yapılmış ya da siyasilerin kirli oyunları üzerine tertip edilmiş suni savaşlarda ölecek kadar değersiz canlar taşımıyoruz hiçbirimiz.
ülkemiz mezapotamya etrafında bulunduğundan ötürü yıllar boyu savaş görmüş topraklardadır. ve bu topraklar üzerinde savaş bir gelenek haline geldiğinden her zaman bir askeri birliğe ihtiyacımız vardır. izlanda gibi herşeyden uzak olsaydık bizim de ordumuz olmayabilirdi.
ülkemiz de düzenli bir ordunun bulunması gereksinimi zorunlu askerliği zorunlu kılar mı ? türkiye sınırları içerisinde işsizlik her geçen gün artarken meslek olarak askerlik neden olmasın ?
belli bir maaş karşılığında ülkemizi koruması gereken askerlerin olması gerektiğine inanıyorum ben en azından hudut boylarında. bunun en büyük nedeni ise yaşları 20 olup ellerine silahı henüz ilk defa bir ay önce almış gençlerimizin hudut boylarında cahilce çatışmalarıdır. askerlik yan gelip yatma yeri olmasa da en azından pisi pisine ölünülecek bir yer de değildir.
eğer geleneklerimizde askerlik var ve bu zorunlu olacak bunun tek nedeni disiplin için olması gerekir. yoksa bir sene içinde ne ben ülkemi koruyabilirin ne de orada kalmak için bir efor sarfederim. zorunlu askerlik kalkmayacaksa hudut boylarında profesyonel askerler iç kısımlarda ise er ve erbaşlar görev yapmalıdır.
zorunlu askerlik kalkar ise sınır boyları yine işini bilenlere öbür yerler ise gönüllü askerlere bırakılmalıdır ki tabii gitmek isteyen olursa.
özet : vicdani ret olmalıdır.profesyonel (para karşılığında) askerlikte olmalıdır.
