ben bundan büyüğünü gördüm. sünnet olduğum büyük anadolu hastanesinde ( yaşım 10 du) bir tane abi vardı. böyle siyah takım elbise giymiş, sakal ve bıyıkları yeni terlemiş, bildiğin kara kuru türk ergeni. annem sonradan söylediğine göre onu kulak burun boğaz muayenesine getirdiler zannetmiş. ben büyük olduğum için kardeşime örnek olmak adına, kardesimden evvel girecektim operasyona, doktoru bekliyorduk. doktor geldi el sıkıştık tanıştık, doktor kayıtlara baktı ve sizden evvel bir sünnet var o bitince delikanlıyı( yani beni) alacağım odaya dedi ve, o siyah takım elbiseli abi ve ailesine dönüp, buyrun geçin içeri dedi! o an anladık ki sünnet olacak! girdi içeri, 5 dakika sonra içeriden o abinin babaaaa babaaaa diye bağırdığını duydum. ve hemen kaçmaya yeltendim. fakat babam kaçacağımı anlamış beni resmen iki koluyla boyunduruğa aldı. neyse o çıktı ben girdim doktor iğneyi yaptı uyuşmasını bekliyoruz. iğneden canım hiç yanmayınca doktora dedim eşşek kadar adam o kadar bağırdı bak ben hiç ağlamadım doktor amca. afferin dedi doktor amca bana. sonra yanımda babam," doktor bey ayıp olmazsa, bir şey soracağım, o arkadaş kaç yaşındaydı?" diye sordu. doktor 16 dedi.
babamı hiç o halde görmedim ben. adam kıpkırmızı olmuş , gülmek istiyor fakat gülemiyordu. sonra dayanamadı bıraktı kendini. sünnet olucam babamın gülmesinden sünnet olamıyorum. en sonunda sustu da operasyonu bitirebildi doktor amca.
bu da böyle bir anımdır işte.
