Sokağa çıktığımda korkuyordum. Yolda giderken "acaba helikopter bombayı kalabalığa mı yoksa tenhaya mı atar? Sonuçta Türk askeri, düşmanına bile merhametlidir" diye düşünüyordum. Sanırım bunlar da bir çeşit korkunun eseri, ancak o sokaklardaki insanların korkusuzluğunu görünce babamın ağlayarak eve dön demesi bile yetmedi beni korkutmaya... Milletimin büyüklüğünü, ferasetini ve o tarihsel ruhunu gördüğüm ilk ve tek olaydı, inanılmazdı.
yok lan ben hiç korkmadım. darbe başarılı olursa fetöcüler akp'lileri sikecek diye düşündüm. başarısız olursa akp'liler fetöcüleri sikecek diye düşündüm. sokağa çıkarsam arada kalırım da dayağı aradaki yer diye dayak yermiyim diye ondan korktum sokağa da çıkamadım. tuvaleti kimse akıl edemez diye düşündüm ve geceyi tuvalette geçirdim. iyiydi yani, sıkıntı yoktu.
olayı ankara'da canlı canlı yaşayan biri olarak korkmadım desem yalan olur.
oturduğum evin balkonundan, meclisin helikopterle taranması elbette rahatsız ediciydi.
tepemizden uçan f16'ların ses duvarını delip, patlama benzeri ardı arkası kesilmeyen sesler çıkartması ciddi bir rahatsızlık veriyordu. hiç uyumadım.
en çok da sabah moralimi bozdu.
saat 6.30'da o aradan geçen 10 saatin sonrasındaki müthiş sessizlik, kuşların cıvıldaması derken kafamda bir aforizmayı canlandımıştı:
edit: şakası bi yana ben uyuyodum. gece 12 gibi galiba annem uyandındırdı. o da ne olduğunu anlamamış karşı komşuya sormuş. yani uyandırmasa sabah herşey olup bittiğinde uyanmış olacaktım. o gün niye erkenden yattıysam.
Fsm kavacık kavşağına geldiğimde trafik kesilmişti. Ondan önce meydan avm'den çıktım, köprüye doğru gelirken herkes geri geri gelmeye çalışıyordu. Biz de dedik normal trafik herhalde gideriz. Sonra arkamızı ve önümüzü polis kesti. Trafik blok blok oldu. Beklerken ters şeritten 3, bizim emniyet şeridinden 1 adet tank gitti avrupa yakası yönünde gişelere. Emniyet şeridinden gelen tank mercedes ezip geldi falan dediler. Ben de sağdaydım allah'tan sola geçmiştim az buçuk trafik ilerleyince. Tabi bunlar olurken radyodan dinliyorduk, anladık ne olup bittiğini. Tanklar geçtiğinde tırsmadık, dumur olmuştuk. Ama ne zaman ki jetler alçak uçuş yaptı o zaman film koptu. Bam bam bam ses duvarını aşan jetlerin yankısı inliyordu. 12 saat bekledik ve gram uyumamıştım. Sabah arabayı sürerken kafam bi' milyon halde eve dönmüştüm...
başroldekini görünce bir tiyatronun içinde olduğumuzu anladım. korkmadım ama ülkem ve gençler adına endişelendim. ülkem bir suriye olursa yollara dökülürsek off yaa. bize bunları yaşattığınız için ölün istiyorum. zira güzel olan hiçbir şeyi haketmiyorsunuz.
vergileri katmer katmer alıyorsunuz lakin karşılığını veremiyorsunuz.
huzur bırakmadınız ülkemde huzur. gülüşlerimizi kararttınız. ama gelirimden, aldığım ekmekten, market harcamalarından, alkolden, akaryakıttan, ondan bundan her şeyden vergi aldığınız halde iş karşılığını vermeye geldiğinde bayrağa sarılı tabutlar, gözyaşları ve iç karartıcı tablo.
keşke ölseniz.
korkmadım, sadece gençler ve çocukların geleceği açısından endişe ettim. biz öyle böyle gelmişiz bu yaşa, ya onlar?
Cuma akşamıydı. Hafta sonu güzel maçlar vardı. Olan paramı canlı bahis sitesinin birine yatırmıştım. Ya net kesilirse ya bizim para katakulliye gelirse diye çok korkmuştum..
Bir yaz günü ırmak kenarında gitar çalıp , bira iciyorduk .
Saat 11 civarı bir babası albay kendisi yeni polis olan bir dostum beni aradı , darbe söylentileri var nerdesin kendine dikkat et , sokaklarda bir hareketlilik var mı ? Dedi .
Trolleyecek vakit mi lan bu saat 11 de ne darbesi yok bir şey burda derdemez 2 sinyal kesici araç ve polis eskortuyla birileri geçti .
Neyse işte eve gittik yolda iki bira daha aldık atv , fox , kanald , CNN Türk iyi filmler veriyordu bira içip film izledim , sonrada yattik .
hayır. dağdaydım. uzaktan helikopterler jandarma bölgesinin üzerinde uçuş yapıyorlardı "ulan bu saatte bu ne ki?" dedim kendi kendime. televizyon yayınları ve "hande'nin telefonuyla kurtulan bir türkiye" ' sahnesiyle son bulan bu ilahi komedyadan dersimi aldım yatmaya gittim.
izmir'in bilmem ne tarafında yer alan bir tatil köyünde olduğum için pek de içinde değildim olayın. izlediğim kadarıyla da senaryo biraz hızlı işliyordu, o kadar. biz de oturduk okey oynadık.
uzerinizden durmadan jetler ve helikopterler gecip, meclisi ve diger yerlere bomba atip tekrar evinizin ustunden gecip gittiyse, ya o esnada bizim binaya da bomba atsaydi diye cok dusundum ve korktum. 16 temmuzda uykusuz ise gittik e isyeri de akinci ussu yakininda oldugundan tum gun uzerimizden jetler uctu bir kac bomba attilar, etraf yine dumanlara burunduyse korkmamak elde degil. su anda bile jetler gectiginde icim urperir...
korkmadım aksine sabah ne yapılacağına ne olacağına kadar söylediklerimin hepsi de çıktı. basit bir öngörüydü sadece benimi pek çok insanın gördüğü gibi. bahsedildiği gibi bir darbe yoktu bunu kullanıcağını da söylemiştim ve şu anda bu net şekilde görülüyor. darbe olsaydı eğer cidden o zaman nerdeyse herkes korkardı işte.
