Bugündür. Hayatımın aşkının beni sevdiğini söylediği gündür. Tam 5 sene geçti, dile kolay 5 sene! Onu hala özlüyorum. 2 senedir ayrıyız ama ben onu hiç unutmadım, unutmayacağım. Çocukluğum onunla geçti, onunla beraber büyüdüm ben.
Omzunda ağladığım ilk kadındı, annemden sonra. elimi tutsa o cesaretle dünyayı yakarım be! Saçının teline zarar gelse içim acırdı.
istediği notu alamadığı sınav sonrası onu üzgün görsem, matematiği icat edenin anasını sikeyim lan diye triplere girerdim.
Elimi kolumu bile seni sahiplendiğim kadar sahiplenmedim. Güldün, güldüm.. Ağladın, ağladım..
Ne çok sevmişim seni be! 2 sene geçti seni görmeyeli hala uktesin bende..
ilk ve son aşkım, şeydam.. Seni hala özleyen biri var burada, keşke bunu okusanda arayıp bi sesimi dinlesen. Aslında hiç zor değil lan, bi merak et ya google'da 15 haziran 2006 yaz ilk arama sonucu bu lan!
Aşk benim için sadece sendin..
--spoiler--
Imkansızlığın en güzel noktasının mahrumuyum
ve gerçekten son bulursa yol, üzülme
ne olursa olsun canım
vazgeçmek benim erkeklik hamurumda yok!
belki bir gün anlarlar bizi
ama bu aşkı kurtaracak kadarda kahraman değiliz!
yukarı bak, daha da yukarı
cesaretine başı yüce dağlar utansın!
ben el olurum, sen elle bayram et gelinim
beni kendime kaç sigara, kaç kadeh getirir?
kaç ar namus bilmeyen adi kırdı bizi!
yılma, mutluluğun tek sırrı biziz
kolay değil; pek iyi sayılmam da
ya dedikleri gibi her işte bir hayır varsa?
hayır yok! bunun sonu şere yorulur
ne başlangıcımız belliydi, artık ne de sonumuz!
ey beklenmeyen misafir kılıklı!
ee gideceksen gelmeyeydin be kadın!
hadi bakalım, git şu anı yaşa
belki tebessümler yerini bulur da mutluluk saçarlar sana!
daralıyorum, olabildiğimce safım
gök kadar safir ama sefil birine seviyorum de hadi!
hatta belki kıskanırlar bizi
belki de mutluluk gözyaşlarıyla ıslanır kalbimiz
belki her neyse, bunun derdi benle sanırım
belki de kalbim gel gitlerden arınır
belki daralırım bak sen gidersen ararım
ve sen gidersen belki de ben belkilerle kalırım
sesim kısıldı
yaranamam, ne olursa olsun yazıcam parmaklarım kanayana kadar!
bu şarkıyı dinlerken içindeki tezatlara bak
bi adiyim bi aşık, yani sevgi hesaplanamaz!
keşke olsaydın.. keşke olmasa mıydın? ya da biraz daha zorlasa mıydık?
yokluğunda son kez korkarak uyudum
biliyorum, yollara kıydım ve gidiyorum
ama bu gece korkamam, yakınındayım bi telefon kadar
dönmem için bi sebep ol bana; ki döneyim lütfen, giderek yok olmadan
eyy beklenmeyen misafir! belki de bu seni yazdığım son bi saatim
mutluluklar, hoşçakal
--spoiler--
2005-2006 öğrenim-öğretim yılının 1. döneminin bitiş günüydü.
Eski bir tarih ama hayatımın unutulmaz aşkı ile birlikte olmaya başladığımız gündü. 5. senemizin dolmasına çok az kaldı. O gün de bu başlığa yazacağım.
Ve ömrümün sonuna kadar bu başlığa her sene entry girmeyi düşünüyorum.
