bir de onun kıllı versiyonu vardır. dinini anlamayan echel-i cühela'nın bok yemesidir. puta tapıcılıkdan tek tanrılı dine daha geçememişlerdir.
edit: eksileyen totoşlar kıla, kumaşa tapınmanın dindeki yerini bir anlatsınlar, ben de hatamdan dönerim belki? islamın kitabının neresinde var bu rezillik söylesenize ?
her şeyi öğrendikte bir türlü inançlara sayı duymayı öğrenemedik. şimdi pergamberimizin hırkası olduğunu, müslümanlarca ne kadar kutsal olduğunui önemini falan anlatırdım sayfalarca ama nasılsa anlamamakta direneceksin. nasılsa sana hiç bir şey ifade etmeyecek. fakat onu gördüğünde gözünden yaşlar süzülen insanlar var. saygı duy en azından, birazcık saygı.
Birini çok seversin bu annen baban ya da çevrenden biridir. Bir iletişimin vardır onunla. günlerini onunla geçirmişsindir. Hayattan göçüp gittiğinde onun bir elbisesi bile doldurur gözleri, parçalar yürekleri
ancak;
sadece kutsal kitaplardan, eğitim setlerinden, televizyondan gördüğü tanıdığı bir Peygamberin hırkasını görünce ağlamak biraz "rol" geliyor bana.
bir şey yazmayayım dedim, görmezden geleyim dedim ama gel de dayan, gel de sabret... islamiyetle alakası olmayan insanların bunu anlamaması çok doğal, aslında kızmak istemiyorum o yüzden. çünkü islamiyeti yaşamayan, islamiyeti yaşamayan diyorum çünkü elhamdülillah müslümanım demeyle islamiyeti yaşamak arasında dünya ile güneşin arasındaki kadar fark var.
islamiyeti tam anlamıyla yaşamayan bir insan sevgiden şefkatten ve merhametten kısmen de olsa yoksun demektir. gerçek sevgi, gerçek aşkla tanışmamış demektir. yaratanını ve onun yanında en değerli varlık olan, alemlere rahmet olarak gönderdim dediği peygamberini sonsuz bir aşk ve sevgiyle ruhunun derinliklerinde saklayan müslüman için peygamberinin, o mükemmel insanın hırkasını görmek elbetteki ruhani bir duygu birikiminin boşalmasını tetikleyecektir.
siz aile fertlerinizden vefat eden birinin dahi bir eşyasını görüp nasıl hıçkıra hıçkıra ağlıyorsunuz? dinini tam anlamıyla yaşayan bir müslüman peygamberini kendi annesinden babasından binlerce kat daha fazla sever ve ona derin ve ruhani bir aşk ve sevgiyle bağlıdır. peygamber efendimizin yüzünü bir kere dahi olsa görebilmek için dünyasını dahi feda edebilecek insanlar için hiç olmazsa hırkasını görmenin onlar için nasıl bir maneviyat olduğunu hayal edebiliyorum... sizin bu bahsettiğinizin putperestlikle uzaktan yakından en ufak bir alakası dahi yoktur!
(bkz: ahahah dikkat çektim çok popülerim)
yeter ya, diyesi geliyor insanın. tamam, anladık ateistsiniz, ama gidin ne bileyim ateşe felan tapın, kendi kendinizi yiyin allah yok diye, ama rahat bırakın bizi. bıktım ya yapmayın artık. gördünüz, değerlere bok atmak size eksi oy ve onlarca günahtan başka bir şey getirmiyor.
resminin yapılmasına izin vermeyen islam peygamberinin bu hırkayı veysel karani' ye verme sebebi günün birinde insanların bu hırkanın önünden geçip hıçkırıklara boğulmasını istemesi değildir.
kaldı ki bu tip davranışlar dini inancın hiçbir şekil de parçası olamaz.
saygı gösterilip korunmasında kutsal bir insanın eşyası olmasında anlaşılmayacak birşey yok.
mamafih katolik hristiyanların şu veya bu aziz' in kılı, kanı veya kefeni şeklinde bazı materyalleri insanlara sergileyip din tüccarlığı yapmak gibi huylarına benzemeye de gerek yok.
hayatını putperestliği ortadan kaldırmaya adamış bir insanın eşyasının bu şekilde sergilenmesi ve insanların bu eşyanın karşısından geçerken kısa süreli transa girmesi islamiyete de yakışmayan birşeydir zaten.
konserlerde (bilakis tarkan konserlerinde 2000'li yılların başında çok gördük) sanatçıya dokunduktan sonra sevinçten tepinen angutları görmezden gelmektedir başlığı açıp tespit sıçmak isteyen. ortada bir putperestlik yoktur. gerçekten islama bağlı olanlar anlayacaklardır, allah ve resul'üne aşkla bağlanılır. kim aşkının giyindiği hırkayı görünce duygulanmaz beyim? bırakın la bok atmayı gidin işinize bakın.
insanların dinlerine, dini yaşayış şekillerine dil uzatmaya benim hiç bir hakkım yok. ama bir şey dikkatimi çekiyor bende bir müslüman olarak son peygamber hz. muhammed e saygım var, gerek gerçek hayatta olsun gerek televizyonda olsun görüyorum insanlar hırkaya kabe ye bakıp ağlıyorlar bazen kendi kendime soruyorum ben niye ağlayamıyorum diye şu bir gerçek ağlayarak gösteriş yapmanın bir alemi yok ama herkes için geçerli değil bu durum belkide bazıları gerçekten bir şeyler hissediyor. belkide ben o dini olgunluğa ulaşamadım.
