kız arkadaşım ile uzun süre önce tedavülden kaldırdığımız gün. türklük ile hiçbir şekilde bağdaşmayan gün ile işimiz olmaz. yabancı adeti özentilerine kalsın.
Sevgililer günü.
ilk başlarda 14 şubat muhabbetini bir kıskançlıkla dinliyorum, herkesin var benim neden yok? Ben yalnızlıktan öleceğim galiba. Ne kadar mutlular! diyorum. Fakat 14 şubat yaklaştıkça artık kıskançlıktan öte bıkmaya başlıyorum, resmen midem bulanıyor. ilk başlarda herkesin anlattığı sevgilim bana şöyle yapacak, şunları alacak muhabbeti kıskanmama sebep olurken sürekli söylendiği için olmaz olsun böyle ilişkiler, ben yalnız daha iyiyim! demeye başlıyorum. işte bir çoğumuz bu yüzden 14. şubata da yalnız giriyoruz. Yoksa biz de salak değiliz buluruz birilerini.
bence sıradan bir gün olarak kabul edilmelidir. ulan sevgililer günü beni üzüyor ama sevgilim olmadığından değil. Onu bunu kıskanan kız tipleri, bir iki kız düşürmek için sevgililer gününü bahane edip ona buna mesaj atan erkek tipleri. Hoş şeyler mi bunlar? Bir insanı seviyorsan ona bir çiçek almak için bu günü beklemene gerek yoktur zaten.
gereksiz kutlamaların olduğu gündür.
Katolik bir rahibi anacak halim yok. Sevgilim mi istediği kadar götünü yırtsın kutlanmayacak işte yılda bir gün maymunluk yapacak adama sevgili demem ben.
Anlamsız ve delice alışveriş çılgınlığı yapılan gündür.
Gereksizdir.
Israftır.
Günahtır.
(bkz: kedi)
(bkz: ciğer)
(bkz: mundar)
(bkz: çok mu belli oldu).*
