önem verilip verilmemesi konusunda muallağa düşülen gün. iki tarafın da umursamadığı, veya ciddiye aldığı durumlar da sorun yok da, muallak yaşayanların hali fena. ***
hayatım boyunca adına hiç iyi duygular besleyemediğim gündür. çalışanlar için pazartesi günü neyse benim için odur; işkence gibidir. ev hanımları için pazartesi neyse odur; herhangi bir önemi, bir değeri yoktur, diğerlerinden farksızdır. emekliler için yayılan zam haberlerinden sonra maaş günü neyse odur; beslenip büyütülen umutların ardından gelen koca bir hiçtir.
allah bu günü çıkartanın tepesinden baksındır. insana yalnızlığını hatırlatan daha boktan bir durum, daha boktan bir zaman dilimi yoktur. kırmızı ayıcıklı pijamalar eşliğinde bütün gün battaniye altında kalıp nikotin, cafein vb. her türlü yükleme ile bünyeye çektirilen azap gündüz kuşağı kadın programlarıyla tavan yapar.
sanırım bir yazarın *bi lafı vardı bunla ilgili;
''küçükken en nefret ettiğim gün sevgililer günüydü, herkes dışarda sevgilisiyle dolaşırken ben evde masturbasyon yapardım'' diye.bu adamla alay ede ede benim de başıma geldi her sene aynı şey, büyük bir mucize olmazsa bu sene de aynı, hiçbişey değişmedi.eğer bir kız arkadaşınız yoksa hiç evden çıkmak istemeyip bi an önce o günün bitmesini isteyeceğiniz gün.
Türkiye de tamamen yanlış anlaşılmış ancak ekonomiye katkısı dolayısıyla kimsenin ses çıkaramadığı gündür.
Dünya sevgi günüdür aslen 14 şubat.
Yani hayvan sevgisi, bitkisi sevgisi, allah sevgisi... Hepsini kapsar.
Ancak zamane türkçesinde sevgi=aşk algılandığından böyle bir şey peydah olmuştur.
Aslında güzel bir gündür de.
Sevgililerin birbirlerini önemsediklerini hatırlamalarını sağlayan, güzel bir gün geçirmeye sebep veren tarihtir...
