kapitalist sistemin başka bir yıldönümüdür. gıcıklığına ekonomik anlamda en uygun, ama en etkileyici hediyeyi seçmek noktasındaki eylemler gereklidir kanımca.
sevgiliye hediye almamakla kapitalizme darbe vurulmasının imkansız olduğunu düşündüğüm tarihtir. sevgilisi başka zaman hediye almayan, mamafih ahir ömründe sevdiceğinin aldığı hediyeyle sevinmek isteyenler için adeta biçilmiş kaftan olabilecek gündür.
sevgilisi olanların kutladığı, olmayanların ise karalar bağladığı gündür. aslında sevgilisi olmayanlara acı çektirme günüdür zira sevgilisi olan kişi zaten mutludur kutlamaya ihtiyacımı var, oysa bugün vurgulanarak sevgilisi olmayanlar üzülmektedir, yazıktır.
üzerimize monte edilmiş günlerden biri. her gün bunun gibi yaşansa ne güzel. fakat böyle özel günlerde mutsuz olsak bile dişlerimizi çıkartıp polyanacılık oynamaya meyilli bir toplumuz. ay sevgilim 364 gün 6 saat seni sevmiyorum ama 1 gün seni seviyorum. insan sevdiği şeylere her gün kıymet vermeli bence..
biliyorum sen böyle günlere önem vermezsin. sen ki doğum günümü bile rahatlıkla atlarsın. ve ben de biliyorum bu gün bir kapitalizmin oyunu. ama ben allahın isteğiyle duygularla örülmüş bir karmaşayım, her kız gibi. ve biliyorsun kız yurdunda çalışıyorum. açtığım her kapıda daha da ölüyorum. güller, çikolatalar teslim almak canımı yakıyor. ve sen, beni en çok seven ve hep mutsuz etmeye bayılan adam. ikinci şansını yakında ellerinden alıcam. ve sen bunu henüz bilmiyorsun.
bugünü unutan erkeklerin bağyan sevgilileri tarafından trip bombardımanına tutulacağı gün. tüm kızlar benim gibi özel günleri önemsemese de erkeklerin üstünden şu yük kalksa. ahh cınım ya yazık.
