gece gece tekrar aklıma düşen harika gün. çok zor geçen 16 dakika sonunda, gelen müthiş mutluluk. efsane bir şampiyonluk. elle kolla değil bilekle, parayla pulla değil yürekle diye tüm dünyaya haykırdığımız güzel gün.
bütün bir ömrün 16 dakikaya sıkıştırıldığı gündür. appiah'ın reklam panolarına gönderdiği topta 35 yaş, appiah'ın ** üst direkten dışarı giden topunda 20 yaş yaşlanılmıştır. bitiş düdüğüyle birlikte hüzün dolan ve ağlayan fenerbahçe taraflarını görünce kaybolon yıllar adeta geri gelmiş ve enerjik bir halde bünyeler sokağa atılmış, günün ilk ışıklarına kadar eğlenilmiştir. bugün asla unutulmayacaktır, unutulmamalıdır.
uzun lafın kısası, o gün biz güldük, yarın son hafta da biz üzülürüz hiç belli olmaz... galatasaray-fenerbahçe dalaşı ise en azından sonraki milenyuma kadar bitmez ama...
2. lig B kategorisi'nden (o zamanki ismiyle) lig a'ya yükselmek için Ankara'da oynanan play-off 1. tur maçlarında, yenikent asaş stadı'nda eskişehirspor'un kardemir karabükspor'u normal süresi ve uzatmaları 0-0 biten maçta, penaltılar sonucu 3-1 yenmesiyle çeyrek finale yükseldiği gündür. bu play-off ların finali için ise:
aziz yıldırım'ın kalp probleminin başladığı tarihtir. bu tarihten sonra gata'ya kaldırılmış kalbine stend takılmıştır. acıklıydı tabi tüm fenevliler için.
rakibini 6-0 yenerek sadece 3 puan alıp 6 kasım 6 kasım çığırtkanlığı yapan bünyelerin asla unutmaması gündür. tabi cevap hazır yine 6-0, yine mazi diyecekler ama 6 kasım 2002 deydi değil mi?
milyonlarca insana 16 dk boyunca bulunduğu yeri dar etmiş tarih. ardından benim gibi bir sürü insan hayatının belkide en unutulmaz lig şampiyonluğunu yaşadı. 16 dk da ömrümden ne kadar eksildiyse o son düdükten sonra fazlasıyla geriye aldım. ayrıca o tarihteki kayserispor maçına ' futbolculara teşekkür edeyim güzel sezon oldu ' şeklinde gitme isteğimi ' boşver oğlum gerek yok ' diyerek reddetmiş babamı da ayrıca kınıyorum buradan. ömrümün ilk galatasaray maçı olacaktı baba, neden baba, neden ? *
