manchester'in ronaldo'nun penaltı goluyle one gectigi ancak bundan 5 dakika sonra fernando torres'in attıgı golle tekrar esitlenen karsilasma.
1-1 dakika 32 an itibariyle.
atamayana atarlar kuralı yine işlemiştir bu maçta. ikinci yarının 20-25 dakikalık kısmı liverpool ceza sahasında oynanmasına rağmen united golü bir türlü bulamamış, aurelio'nun golünden sonra da dağılmıştır.
yeni yeni kendime gelebildiğim için hakkında ancak bir şeyler yazacağım muhteşem ötesi, aklımızı alan karşılaşma.
yok böyle bir maç arkadaş, yok böyle müthiş bir zafer!
penaltıda reina'nın cristiano ronaldo gibi bir manyağın karşısında bile doğru köşeye atlayıp topu parmaklarının ucundan kaçırması, aslında beni umutlandırmıştı. "atsalar atsalar böyle penaltıdan bir gol atarlar ancak" demiştim.
5 dakika sonra sahneye el nino çıktı ve işte, şimdi maç yeniden başlıyordu... tabi liverpool için.
ve işte kaptanın penaltısıyla soyunma odasına önde giren taraf bizdik. itiraf ediyorum gerrard kamerayı öptüğünde ben de laptopun ekranına yumuldum, evet.
ikinci yarının ortasında vidic'in doğru bir kararla oyundan atılması elbette takımı oldukça rahatlattı. ve hemen akabinde gerrard'ın atmasına aşina oluğumuz cinsten harika bir frikik golüyle* durum 1-3 oldu.
artık keyif içinde maçın bitmesini beklerken sahneye dossena çıktı ve 'bir maçta daha kaç türlü gol atılır' bize bunu gösterdi. ****
ve manchester united'ı Old Trafford stadında 1-4 gibi ezici bir skorla geçen liverpool'umuz, şampiyonluk yolunda çok önemli bir aşama kaydetmiş oldu.
bu maç sonucunda 2008-2009 sezonu premier league'de liverpool fcmanchester united'ı içeride dışarıda yenme başarısını göstermiştir. ligin ilk yarısında anfield road'da alınan 2-1'lik galibiyetin man u'ya karşı ligde 7 yıl sonra alınan bir galibiyet olduğu düşünülürse, bir önceki cümlede belirttiğim olay artık kimbilir hangi sezon gerçekleşmiştir en son. adamların 70'lerin sonundaki hallerine geri dönmesi bizim hayrımıza olacaktır, man uman u nereye kadar? türkiye'de de, avrupa'da da azıcık renk gelsin futbola tosunum...
