12 yaşındaki mendilci ahmet ten hayat dersi

    .
  1. çocuklar okula başlayacaklar tatilleri bittiğinde...

    Bilecikli Ahmet ise, Mecidiyeköy deki Profilo trafik ışıklarında elindeki kağıt mendilleri satmak için yeşil ışığın yanmasını bekleyen araçların camlarını tıklatıyordu.

    - Sen okula gitmiyor musun? dedim, gerisi geldi:

    - iki sene önce dördüncü sınıfı bitirdim ve bıraktım.

    - Neden?

    - Babam hapse girdi...

    - Ne yaptı ki?

    - ince iş... Şimdi anlatamam...

    - Annen neden çalışmıyor peki?

    - O da çalışıyor, aha orda... (Eliyle 10-15 metre uzakta kucağında bir bebekle dilenen kadını gösteriyor.)

    - Oooo, iyisiniz... Bu ışıklar sizin kontrolünüzde yani...

    - Kız kardeşim de cam siliyor...

    - Vay, vay, vay... iyi para götürüyorsunuzdur...

    - Üçümüz günde 200-250 liradan aşağı toplamıyoruz...

    - Ayda 6 milyar eder...

    - Geçiyor... Ama pazar günleri çalışmıyoruz... Çünkü pazarları bu ışıklar tıkanmıyor. iş olmuyor. Ben de balık tutup satıyorum. Sana da getireyim mi?

    - Boş ver balığı, o kadar parayı ne yapıyorsunuz?

    - Birazını babama gönderiyoruz, birazını yiyoruz, yarısını da biriktiriyoruz.

    - Biriktirince ne yapacaksın, dükkân mı açacaksın kendine?

    - Manyak mıyım be abi, ne dükkânı... Araba alacağız. Babam hapse girmeden önce korsan (kaçak taksicilik) yapıyordu, büyüyünce ben de aynı işi yapacağım.

    - Ev almayacak mısınız?

    - Evimiz var, belediye verdi. Kâğıthane de...

    ***

    Bu sırada ışık yeşile dönüyor ve arkamdaki araçların sürücüleri kornalarına abanmaya başlıyor... Ama muhabbet tatlı, Ahmet le biraz daha konuşmak için arabayı iyice kenara çekiyorum.

    - Okulu tamamen bıraktın yani...

    - Okusam ne olacak ki? Benim öğretmen yirmi yıl okumuş, bin lira kazanıyor. Yaşanır mı o parayla? Hem ben her gün internete giriyorum, o yeter.

    - Bilgisayarın da mı var?

    - Niye olmasın ki?

    - Peki; arkadaşların okula giderken hiç mi üzülmüyorsun?

    - Önce üzülüyordum, ama artık sigara paralarını bile ben veriyorum. En zenginleri benim şimdi.

    Ahmet işin kolayını bulmuş, yolunu çizmiş; ne söylesem nafile... Vedalaşıp gitmek için hamle ediyorum, suratı asılıyor:

    - O kadar çene çaldık, bir beşlik bile atmayacak mısın?

    ***

    yakında öğrenciler ders başı yapacak...

    Şanslı olanlar üniversiteyi kazanıp, öğretmen, doktor, mühendis olacak ve Ahmet in dediği gibi ayda bin liraya talim edecek. Çoğu da işsizler kervanına katılacak.

    Ahmet ise o zamana kadar çoktan altına arabasını çekip, korsana başlamış olacak.

    Belki de işleri iyice yoluna girecek ve filo kuracak...

    Çoğumuz sokakta gördüğümüz o çocuklara acıyoruz ya...

    Bence asıl kendi çocuklarımızın geleceği için kaygılanmalıyız!
    * * *
    9 ...
© 2025 uludağ sözlük