Aslında hayatınızın işte geçtiğinin bir göstergesidir. düşünsenize sabah 9 akşam 9 çalışıyorsunuz. bu durumda 8 gibi kalmanız lazım ki hazirlanabilesiniz. aynı şekilde akşam cikiyorsunuz eve varıp hazırlanması minimum 1 saat olur. oldumu sana günlük 14 saat iş için harcanan vakit. zaten sosyal hayat falan hikaye, evliysen aile ilişkileri sıfır. Bu gibi yerlerde izin haftada 1 gündür. o 1 günde de bütün haftanın yorgunluğundan dışarı bile çıkamazsın.
Maalesef bu zor koşullar altında bile ülkemizde asgari ucret+ssk verildiği taktirde milyonlarca kişinin kabul edeceği hatta koşa koşa gideceği aşikardır.
3 sene boyunca günde en az 12 saat haftada 6 gün çalıştım..bazı günler 15 16 saati bulduğu oldu..karşılığını maddi manevi alınca sıkıntı olmuyor..bu işte çalışırken harika bir ilişki de inşa ettim, evliliğe gidiyorum..sandığınız gibi sosyal hayat ölmüyor..şu an kendi işimin başındayım, hayatımda harika bir Kadın var ve o dönemki iş sayesinde ordu kadar güzel insanlar, arkadaşlar biriktirdim.. Günde 7 8 saat uyumayınca ölmüyorsunuz gençler, canınız bu kadar tatlı olmasın..götünüzü laptop başından kaldırmak zor geliyor anlıyorum da,imkansız olarak gördüğünüz şeyleri yapan yığınla insan var
Tam sekiz sene çalıştım. O zamanlar evim iş yerine yürüyerek 15 dakikaydı. Ama bir saatten fazla yol gidenler de yok değildi. Hafta sonunun iki gün tatil olması tüm hafta çalışmak için gerekli motivasyonu sağlıyordu. Alışınca çok uzun bir saat olduğunu bilsenizde normal geliyor. Ne zamanki sekiz saat çalışmaya başladınız o zaman anlıyorsunuz nasıl bir eziyetin içinde olduğunuzu.
Eğer başınızdaki patron orospu evladiysa 13-14 saate kadar çıkabilir çekin resti çıkın onun bunun yanında Uşak olacağınıza kafanıza sıkın en azından şerefinizle ölürsünüz.
yeni mezun olunduğunda ilk iş deneyimi olan çoğu insan için geçerli durum olup, tecrübesizlikte hiç göze batmayan durumdur.
bir yıl sonra işler değişir, 9 saate kadar düşürülebilir.
Son işyerinde çalışma şeklimdi. Sabah 8 akşam 8 çalışıyordum ama tabiki bununla kalmıyordu. Bilirsizniz istanbul u. Sabah 6da uyanır evden çıkardım. Saat 8 işbaşı. Neyse akşama kadar çalıştık. Akşam 8 de işten çıkıyorum, 20:10 otobüsüne yetişiyorum. Malum akşam trafiği. Eve varmam saat 9 u buluyor hatta geçiyor. Yemek ye, bir iki sohbet et, tekrar yat. Sabah tekrar kalk. Valla çalışmak zor.
2010 şubat - 2012 ocak arası Berke plastikte çalışarak ekmek kazandığım çalışma şekliydi. Sert koşullar ve ciddi beden gücü isteyen bir işti. Ne sert zamanlarmış. Çok şükür Allah merhamet etti şimdi memurum. Yoksa özel sektörde çalışmak çok zor.
Edit: fesatlanma kardeş herkes nasibinle sevinsin.
