referamdumda evet ya da hayır diye oy kullanacakların aksine boykot edenler hazırlanan anayasayı yasal bulmadıkları için hiç bir şekilde oy kullanmayacaktır.
anayasa toplu sözleşmese ise yeni hazırlananın kürtleri, alevileri, üniversite öğrencilerini, gey-lezbiyenleri, işçilerin ağır çalışma koşullarını, can sağlığını 21. yy.da bile önemsemeyen bir anayasa hazırlanması boykot için gayet yeterli sebeplerdir. bu anayasaya şahsımca hayır bile demek hazırlanan anayasayı ciddiye alıp cevap vermektir.
oy çoğunluğu evet de hayır da çıksa türkiye de ertesi sabah çok büyük bir şeyin değişmeyeceği belli.
12 eylülden etkilenmemiş bir siyasi kesimin şimdi size hak , adalet getiriyoruz demesi kara tenlinin özgürlüğünü beyaz adamın getirmesi gibi, ikiyüzlüce!!
son bir şey insanların 12 eylül 2010 referandumuna yaklaşımları da saygısızca eleştirilmemelidir.
taraflar sağduyulu bir şekilde tartışırsa ve kendi fikirlerini istedikleri gibi dile getirebilme ortamına erişebilse bu durum tarafların birbirine bir b*k atma savaşına dönmez.
ne akp nin fırsatçı/milliyetçi dayatması , ne mhp nin ırkçı/faşist söyelemleri , ne chp nin ulusalcı/statükocu yaklaşımı diyenlerin tutumudur. yetmez ama evet söyleminin kesmediği insanların tutumudur. akp kendi yargısını oluşturacak söylemine gülüp geçenlerin tavrıdır.
chp lilerin mantıken katılması gereken durumdur.
meclisten kaçtınızmı? evet. bu ilk kez mi oluyor? hayır chp için günlük bir ihtiyaçtır meclisten kaçmak.
12 Mart darbesinin üzerinden iki yıl geçmiş. Hapishaneler ağzına kadar dolu. Neredeyse bütün solcular içeride. Ama aynı zamanda, 12 Mart rejimi açısından "geri sayım" da başlamış. Darbeyle uzlaşmayan ilkeli tutumuyla bütün demokratların saygısını kazanan Ecevit CHP'nin başında... 14 Ekim'de seçim olacak. Ve bu seçimin "faşizmden çıkış" seçimi olması bekleniyor. Kamuoyunun iki yıldır süren suskunluğunun yerini itiraz sesleri almaya başlamış. Yeni Ortam Gazetesi bu itirazın, faşist rejime karşı uç veren muhalefetin sözcülüğünü yapıyor. Tutuklu aileleri (özellikle de anneler) Türkiye'nin görüp göreceği en etkili sivil toplum hareketi olmuş, arı gibi çalışıyorlar. Kurdukları heyetlerle yorulmak bilmeden, yurtiçi ve yurtdışı temaslar yapıyor; bütün etkili siyasetçilerle, gazetecilerle tek tek görüşüyor; Meclis koridorlarından, basın bürolarından ayrılmıyorlar. Cumhuriyetin 50. yılında bir genel af çıkarmaya çalışıyorlar.
CHP, "Ak Günlere" sloganıyla giriyor seçime. Seçim bildirgesinin başına askıya alınan demokrasinin yeniden işler hale getirilmesini koymuş. 12 Martçılar'ın yaptıkları anayasa değişikliklerini geri almayı, demokrasiyi geri getirmeyi, 50. yıl affını çıkartıp hapishaneleri boşaltmayı vadediyor.
Türkiye'de faşizme karşı herkes CHP'nin etrafında toplanmış; onun seçim kazanması için uğraşıyor.
Bir tek biz, yani hapishanedeki "hakiki solcular" hariç...
Bizim grup seçimleri boykot kararı almışız. Daha doğrusu, Mamak'taki şefler böyle bir karar alıp bize, Dışkapı'daki kadın tutuklulara da iletmiş.
Sebep? Çünkü CHP burjuvazinin "yedek lastiği" imiş. Burjuvazi, yani Koçlar, Sabancılar ve onların ağababası olan emperyalistler, Türkiye'deki devrimci hareketi bastırmak için önce darbe yapıp burjuvazinin faşist kanadını iktidara getirmişler ama bu sökmeyince şimdi de reformcu kanadını iktidara getirerek işçi sınıfı iktidarını engellemeye çalışıyorlarmış! Bu bir halkı uyutma operasyonuymuş, oyuna gelinmemeliymiş! işte bu yüzden bizler seçimleri boykot ederek bu oyunu deşifre etmeliymişiz.
Böyle abuk sabuk şeyler...
"Karar" iletildiğinde Dışkapı'daki bizlerin halini bugün gibi hatırlıyorum. Bu akla ziyan boykot kararını içine sindiren tek bir kişi bile olduğunu sanmıyorum. Ama hiç kimse burnundan kıl aldırmıyor, birbirine bir şey söylemiyordu.
Sanırım, o anda bizi en fazla zorlayan şey; bu kararımızı ailelerimize nasıl söyleyeceğimizdi. Onlar dışarıda bizi çıkarmak için; CHP'nin seçim kazanması için varını yoğuna katmış çalışırken, biz görüş günü karşılarına geçip "biz seçimi boykot ediyoruz çünkü CHP burjuvazinin yedek lastiği" mi diyecektik?
Ama dedik... Zor da gelse, bizim aklımızı kaçırdığımıza hükmetseler de dedik...
Hem dedik, hem de -eminim ki hepimiz içimizden- CHP'nin kazanması için dua ettik.
Allah'tan bizim boykotumuz etkili olmadı da CHP yüzde 33'le seçimi kazandı. Tek başına iktidar olamadı ama koalisyon ortağı olarak 50. yıl affını çıkardı ve 14 Ekim 1973 seçimi 12 Mart faşizminin "sonunun başlangıcı" olarak siyasi tarihimize yazıldı.
Bilmem inanır mısınız; ben daha sonraki yıllar boyunca -"döneklik" yıllarımdan söz etmiyorum; solculuğa devam ettiğim yılları kastediyorum- bu boykot kararına itiraz etmeyişimden utandım. Siyaseten bu kadar yanlış ve gerekçesi de bu kadar saçma sapan bir kararı kendi kararımmış gibi savunmuş olmaktan hicap duydum. Hatırladığım kadarıyla, bizim grupta hiç kimse de daha sonraki yıllarda bu boykot kararı üzerine konuşmadı. Örgüt dahil herkes bu olayı unutma, hiç olmamış gibi davranma yoluna gitti.
Bütün bunları neden yazıyorum?
Bütün bunları, ideolojik saplantıların insanları ne hale getirebileceğini; aklı, iz'anı, sağduyuyu nasıl yok edebileceğini; dışa kapalı örgütlerin, kendi mensuplarını fikri hür insanların son derece doğal ve sade bir biçimde görebilecekleri doğrulara karşı nasıl körleştirebileceğini anlatmak için yazıyorum.
"Hayır"cı solcuların 12 Eylül günü sandıkta kendi kendilerine kaldıklarında yaklaşık kırk yıl önce bizim yaşadıklarımızı hatırlamaları ve gelecekte utanacakları bir tutum almamaları için yazıyorum.
Onlara söyleyeceğim tek şey; sade düşünmeleri ve içlerinden gelen sesi dinlemeleridir. Bugün ortaya atılan ve bizim "yedek lastik" hikâyesi kadar zırva olan hayır gerekçelerine hâlâ inanıyorlarsa söyleyecek bir şey yok.
Ama içlerinden bir ses "saçmalama" diyorsa; bu ses sağduyunun sesidir; kulak vermelerini tavsiye ederim.
sonuçsuz kalacak hareket.ntv'ye çıkan tayyip erdoğan "nasıl bir sonuç sizi tatmin eder?" sorusuna; " ben neticeye bakarım. %51 evet çıkarsa bu iş tamam demektir." cevabıyla boykotçu takımı isterse türkiyenin %99.9999999'u da olsa sallamayacağını beyan etmiştir. düşünün ki tüm türkiye boykot etti. sadece tayyip erdoğan ve bülent arınç oy kullandı. sonuç? %100 evet. bu noktada kimse tayyip'in çıkıpta: " yaa olmaz ki ama kimse oy kullanmamış bakın çok üzüldüm şimdi oy kullanmadığınıza ama oldu mu hiç?" diyeceğini düşünmez heralde. daha sağlam bir anayasa için bu değişikliğe sessiz kalmanın böyle adamlara karşı bir anlamı yok ne yazık ki.
boşa gidecek harekettir. mesela diyarbakır da çoğu kişi boykot yaptı, sandığa gidip oy kullanma oranı % 20 diyelim.
yani 100 kişiden 20 si oy kullanmış, bu 20 oydan 15 i evet, 5 tanesi hayır olmuş olsun.
haberlerde "evet diyarbakır da % 15 evet, % 5 hayır % 80 boykot çıktı" şeklinde mi diyecekler?
yoksa geçerli oylar üzerinden hesap yapıp 15/20x100= %75, 5/20x100= %25 şeklinde hesap yapıp, "evet diyarbakır da geçerli oylar üzerinden % 75 evet, % 25 hayır" oyu çıkmıştır mı diyecekler?
tabi ki 2. dediğim olacak. yani boykot havada kalacak.
anayasayı yeterli bulmuyorsan hayır diyeceksin. bekleyeceksin bir sonraki genel seçimleri. gelecek hükümet en baştan başlayacak anayasayı değiştirmeye.. bakacaksın darbe anayasası tam anlamıyla değişmiş mi? ülkemizin refahı için mi, ülkeyi geri götürmek için mi yapılmış. ona göre oyunu vereceksin.
bir de bu ucuz modellerin defolu olanları var onlar da böyle diyor..
(bkz: yetmez ama evet)
hayatımda gördüğüm en saçma karardır. yeterli değişiklik olmadığına inanıyorsan Hayır dersin. Yeter kavramı da kişiden kişiye değişir, kimisi 26 maddenin 12 tanesi benim beklentimi karşılıyor evet derim diye düşünebilir, kimisi de 25 madde iyi de bir madde var herşeyi mahvediyor o yüzden hayır diyeceğim der. boykot edenlerle yetmez ama evet diyenler arasında fark göremiyorum ben zaten. yetmediğini düşünüyorsan niye evet diyorsun, evet dediğine göre belli oranda sana yeterli geliyor bu tasarı, o zaman yetmez ama niye diyorsun. yıllardır akp karşıtı olduğun bilindiği halde buna evet diyince etrafta akp yanlısı yaftası yememek için uydurduğunuz yeni bir tanım sanırım. referandumu boykot etmek demek halkın yüzde 60 70'inin verdiği oyla halkın tamamının kaderine etki edilmesine ortak olmaktır. bu bir seçim değil ki boykot edesin ki seçimi boykot etmek de ayrı mallık nazarımda ya neyse.
boykot; sizin kavganızda biz yokuz, sizin bizim üzerimizdeki oyunlardan bıktık, bizi halk olarak parti olarak muhattap almazsınız ama oy istersiniz, bu tavırlarınızda usandık, demektir. elbette boykotun yasal olarak bir geçerliliiği yok ancak bu hazırlanacak anaysada halkın az talebi karşılığında yeni anaysa yasallaşırsa, meşrutiyeti ve güvenirliği tartışılır. türkiye'deki kirli siyasette bıkmış yüzbinlerce, milyonlarca insan mevcut. villa polemikleri, siyaset adabına yakışmayan küfürleşmeler, kendi çıkarları söz konusu olunca birleşmeler, ülkedeki düşük yoğunluklu savaşa dur dememe bilakis bunu ranta, oya çevirme... bu iğrenç siyasetin mezesi olmaycağız ve sizin hazırladığınız anayasa'yı da istemiyoruz, boykot ediyoruz. hey men canınız cehenneme!
chp'ye de akp'ye de mhp'ye de koca bir "hass..r" çekmektir.
diyarbakır mitinginde konuşan padişahımız(!) 12 eylülde diyarbakır cezaevinde işkencelere maruz kalan insanların aıcılarını paylaştığını söylemiştir. Diyarbakır cezaevi zulmünü yaşatanlarla hesaplaşmak için "evet" demek gerekirmiş.
Bu mantıkla yaklaşıldığında, 30 sene evvele gitmeye gerek yoktur. 2009'un son aylarında 10'u belediye başkanı 36 dtp'liyi tek sıra haline dizerek diyarbakır cezaevine gönderen bu hükümet değil midir? Bununla da hesaplaşmak için "hayır" mı demek gerekli?
Bdp bunu görmüş ve -kendi açısından- evet te hayır da aynı b.kun laciverdidir demiştir.
