bir fabrika işçisinden duyduğum bir ifade olup, aynı zamanda insanların kafasındaki kavram kargaşasına ve manipüle edilmişliğe ciddi bir örnektir.
(bkz: 12 eylül rejimi)
(bkz: darbe)
şöyle bi ülke düşünün; bütün vatandaşları ağırlıklı olarak genç nüfusu "sağ" ve "sol" olmak üzere iki gruba ayrılmış yani bölünmüş, çatışmasız, ölüsüz gün geçtiği yok, her gün 5 10 tane gencecik türkiye cumhuriyeti vatandaşı ölüyor. Bu durumu nasıl sonlandırırdınız. Kimse darbe yapılması iyi bişey, yapılması lazım diye bi iddia da bulunamaz ama o günün şartlarında gidişata bi dur demek gerekliydi. Devletin başındakilerin çıkıp televizyona konuşmasıyla da insanlar sakinleşecek gibi değillerdi. 12 eylülde o darbenin yapılmasıyla dış kuvvetlerin türkiyeyi bölmeye yönelik hain planı da son bulmuştur. şöyle bi gerçekte var ki, bu planı sonlandırmak için malesef türkiye cumhuriyeti demokrasiden ödün vermiştir.
