lozan'da sadece 12 adalardan değil batı trakya, halep, musul ve kerkük'ten vazgeçilmiştir. Nedeni ise basittir. Kurtuluş Savaşı'ndan sonra istanbul sınırlarına dayanan Ordumuzun ingilizlerle dolayısıyla itilaf devletleriyle savaşacak donanımı yoktu. Karşı tarafta yeni bir savaşa girmek istememekteydi çünkü asıl elde etmek istediği bölgeleri * zaten ele geçirmişler bir tek musul ve kerkük sorunu kalmıştı.
Türkiye; istanbul'un, adaların, doğu ve batı trakya'nın geri verilebilmesi karşılığında ingilizler'in istediği Musul ve Kerkük'ün yanı sıra Fransızlar'ın göz diktiği Halep'ten vazgeçmek zorunda kalmıştır. Fakat Lozan'da maalesef uyguladığımız başarısız politikalar yüzünden sadece istanbul ve doğu trakya ile yetinmişizdir.
rivayet olur ki; yunanistan'ın şımarık ergen triplerinden sıkılanlar türkiye'ye gelin geri size verelim buraları demiş lakin ismet inönü çok tınlamamıştır. ne kadar doğru bilemem.
insanımız bunalınca gidecek yer bulamasın, sevgililer kudursun gitsin balayına avrupaya, turlar düzenleyemeyip turistlerden kazancımız olmasın diye verilmiştir. yazıklar olsundur. adalarımıza duyduğumuz özlemi anlatmakta zorlanıyorum. yüze yüze gelirdim sana bir karışın benim olsa diyerek bitiriyorum.
II. Dünya Savaşı'nda italyanlar mağlup olunca, 10 Şubat 1947'de Paris'te imzalanan barış antlaşması ile Oniki Ada, sadece adalarda oturanların çoğunluğunu Rum olduğu gerekçesi ile Yunanistan'a verildi. Oysa adaların hukuki sahibi Türkiye idi ve adalarda yaşayan önemli sayılabilecek bir Türk nüfusu vardı. Böyle olmasına rağmen Paris Antlaşması sırasında Türkiye'nin görüşü bile alınmadı. Yani biz vermedik, onlar aldı sesimizi bile çıkaramadık. yazık.
musul da benzer şekilde kaybedilmiştir. ilk mecliste ki, ikinci cumhuriyetçiler denen vatansever guruptan mebus ali şükrü bey, mısak-ı milli sınırlarından taviz verildiği eleştirelerinden sonra, tuhaf şekilde* cinayete kurban gitmiştir. (bkz: topal osman)
tarih kitaplarında anlatılanlara göre ülkenin savaşta göz kulak olması için yunanistan'a vermesidir. demişler ki alın siz bakın savaştan sonra alırız biz geri. ulan yunanistan'a bir şey emanet etmek, p.z.v.n.k'e kadın emanet etmek gibi bir şey. sonra da gitti 12 ada diye ağlar durursun!
tarihe ne taraflarından baktıklarını anlamadığım kişiler tarafından, sorumlu ismet inönü gösterilmektedir.
hayy allah!
ilk önce lozan anlaşması sırasında 12 ada zaten türkiye'de değildi, yani bu durumda vermek gibi bir durumun ortaya çıkması söz konusu değildir.
lozan başarılı veya başarısız bir anlaşmadır orası bu tartışmanın dışındadır. ilk olarak bilmemiz gereken "vermek" gibi bir durumun olmadığıdır.
ancak "almak" gibi bir durumdan bahsedilebilir...
gelelim 12 adanın kaybedilme sürecine 12 adanın kaybedilme sebebi daha öncede belirtilen bir entryde olduğu gibi donanma eksikliğidir.
bununda en büyük sebebi zat'ı şahaneleri 2. abdülhamit'dir.
kendisine karşı darbe yapılmasını engelemek için yıllarca donanmayı haliç kıyılarında esir etmiş çürümesini sağlamıştır.
trablusgarp italya'ya kaybedildiğinde osmanlı asker gönderememiştir, bunun sebebi osmanlı donanmasının çürük olmasıdır.
belirli gönüllü subaylar yerel halkı örgütleyip savaşmak için trablusgarp'a gitmiştir. sonuçta osmanlı yenilmiş ve 12 ada dahil trablusgarp'ı italyanlar ele geçirmiştir.
yani almamadan sorumlu tutulan ismet inönü iken neden verilme sebebi araştırılmaz anlamak güç tabii.
almak ve vermek ile pek ilgilenmesemde tarihi kıçından uyduranları gördükçe yazmamak elde değil.
resmi tarihe göre yeteneksiz devlet adamlarıdir. zaten türklerin kurduğu devletler tarihini kanuni'den sonra büyük bir eziklikle anarız milletçek. gülmedi bahtımız yine bu sevda bitti yazık.
ismet inönü'nün "değersiz kaya parçalarını ne yapacağız?" dedikten sonra Ege'ye gidip "aa bu adalar bize ne kadar yakınmış" demesidir vermemizin gerekçesi.
Edit: yok öyle bir şey, osmanlı döneminde antlaşmayla ayrılmıştır adalar.
trablusgarp ve tarih kokan ortaokul olayları. insanı maziye götüren nedenlerdir. dilek vardı yan sırada. çok tatlıydı. sonradan evlenmiş bu. kocası şanslı biri bence.
tek nedeni donanım eksikliğidir. ulan ada diyoruz adı üstünde. asker çıkartmaya kalksan kayıktan fazlası yok elinde. yüzerek mi geçecek ordu o adalara? yani pazarlık masasında elini güçlendirebileceğin bir durum yok. tıpkı musul-kerkük görüşmelerinde ingilizler'le masaya oturmadan önce güneydoğu anadolu bölgesi'e yani sınıra asker yığmamız ama dinci-kürtçü şerefsizlerin ingilizler'den para alarak kuzey bölgelerinde çıkarttıkları isyanlar yüzünden ordunun kuzeye çıkmak zorunda kalması ve ingilizler'in de "vermiyorum, alabiliyorsan gel al" mantığıyla görüşmelerde bulunmaları gibi.
karşı tarafı zoralayabilecek durumun varsa savaşmadan da alırsın istediğini. ama zorlayabilecek bir şey olmalı elinde ama ne 12 adalar ne kerkük ne de batı trakya için böyle bir durumumuz yoktu. olsa son başbuğ atatürk öz yurdunu, doğduğu toprağı bırakır mıydı lan! hiç mi kafanız çalışmıyor?
bakın meselâ, hatay görüşmelerinden önce dallama fransızlaringilizler'in çıkarttırdıkları başkaldırılara benzer bir şey yapamamış, hâliyle türkiye hatay'da kafasına göre işler çevirmiştir.
