Efendim şimdi ben üniversitede iken ayda en az beş altı kere sinemaya giderdim. Tabi bu durumun hem sinemanın okuduğum zamanlarda ucuz olması misal öğrenci 5 lira falandı hem de sigara içmemenin verdiği ekonomik katkıydı. Ama gel gelelim üniversite bitti ve ben egenin şirin mi şirin kasabasına-nereden kasaba oluyorsa artık- geri döndüm. Ama gel gelelim ne bir sinemamız mevcut ne bir alışveriş merkezi ne de bir tiyatro. Anlayacağınız arkadaşlar hiçbir sosyal aktivitenin olmadığı bir ilçede yaşıyorum. Günlerim evden ofise, ofisten işe öyle geçiyor. Bu aktivitelerden birini yapmak için bazen Pazar günleri izmir'e kaçıyoruz arkadaşlarla. o da bir yere kadar yani. Aslında ilçemizde sosyal ve kültürel yapıların olmayışını hem halkımızın sosyal statüsüne hem de işletmecilerimizin bu tür yatırımları ölü yatırım olarak görmesine bağlıyorum. Anlayacağınız çok sıkılıyorum be sözlük.
