20 yıllık yaşantımın en güzel anlarının geçtiği maçtır. Öncesinde bilet kovalamacası, ayakta dikilerek beklenen 10 saat, yıkılacak nasılsa bi daha bu halini göremem diye Beleştepe'den 6 saat aralıksız izlenen mabed, içeri girince heyecandan ve duygudan başın dönmesi (sanki ben oynayacağım maçta amk), kapalı'Nın üst tarafından size doğru tezahürat yaparken boğazlarından alev çıkan 5 bin kişi ve geride onlara moskova senfoni orkestrasını kıskandıracak düzende ayak uyduran 35 bin kişi...
Allah Yeni statta da öyle atmosferlerin nicelerini yaşatmayı nasip etsin.
Biber gazi meselelerini saymazsak, 11 mayis 2013'ün hayatimin en özel ve en güzel günlerinden olmasini saglayan mac.
Futbol inanilmaz derecede guzeldi. Taraftar bir harikaydi.
Mac sonu ise anlatamayacagim duygulari yasadigim özel anlardandi. Sahaya indim elimde koltugum etrafima bakiyorum, stadi süzüyorum hafizama kaziyorum ve maca gittigim arkadasa simdi ne olcak diyorum...
Edit: Meksika dalgasina yönetim in katilmasi güzeldi. Ne kadar meksika dalgasi yapmamiz pek hosuma gitmesede.
hayatım boyunca unutmayacağım anılarımın arasında baş köşeye oturan, 132 olan desibel rekorumuzu 141 desibel ile egale edip yine tarihe geçtiğimiz, sahaya atlayıp çimleri yolduğumuz, gökyüzüne baktığımız, koltukları söktüğümüz, diğer takım taraftarlarını biz niye böyle değiliz diye kendilerini sorgulamalarına sebep olan, 3-0 Beşiktaş'ımın aldığı maç.
