annem sağolsun. hemen eşofmanlar giyildi, deprem çantası hazırlandı. çocuklar hazır olun gidin giyinin deprem olursa kaçabileceğiniz gibi giyinin dedi.
o değil de hafif sallantıda bile başım dönüyor, kalbim sıkışıyormuş fenalaşıyormulum ben. korkuyorum sözlük.
2.katta oturuyorum... balkondan atlasam ölür müyüm acaba? ya da binanın çökmesini beklesem tam çökerken yere yakınlaşır heralde biraz daha. o zaman piyuuuu kaçarım heralde.
neyse gidip odamı toplayıp giyineyim.
peşin edit: töbe töbe allahım. bi an için bu entrymin son entrym olduğunu düşündüm. sinirlerim bozuldu galiba. neyse giyineyim.
annemin hemen telefona sarılıp akabinde beni arayıp " iyi misin? "diye sormasına sebep olan depremdir. ilginç olan annemin zaten 2 sokak yanımda olması.balkona çıkıp baksan zaten göreceksin iyi miyim kötüyüm be annem...
merkez üssü selçuk izmir olmak üzere 21:15 te 3.7 büyüklüğünde, 21:45te 3. 4 büyüklüğünde deprem oldu. evdekises izmir'den bildirdi. evet söz sende birand.
geçmiş olsun izmirlim dedirten deprem.
bedenim değil ama öğrenince ruhum sallandı.
ex mex yazıktır, ufacık çocuğu var, görseniz dünya tatlısı.
4.6 dan ne olacak, gönül depremi ona vurmuş adamlar geziniyor, sözcükleri gırtlaklarında, yanıbaşınızda.
sallanıyor an ve an dünyaları, siz kaygısız ya da farklı kaygılara gark olmuşken.
