ne yazıktır ki yarın unutulacaktır. hesabı sorulmayacaktır. genelkurmay 4 tane uçak kaldırıp kuzey ırak'ta dağları dövecektir 8 şehit defnedilecektir , türkiye yarın yine ergenekonu , türbanı konuşacak çağla şikel ile göbek atacaktır. çocuklar her bayram töreninde "hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım" ı bağırarak söyleyecek ama kimse her yerinin zincirlere vurulu olduğunu farkedemeyecektir.
askerde akşam yemeğini yedikten sonra, kantinde haberleri izlerken, ana haber bültenini sunan arkadaş çok sayıda şehit olduğunu belirtiyodu. şehitlerden biri askerliğimi yaptığım yerdeydi. görüntülerde şehit olan askerin nişanlısının perişan hali vardı. içim burkulmuştu, çünkü terhisine bir kaç ay kalmıştı ve evleneceklerdi.
ertesi gün tören birliği olarak şehidimize son görevimizi yapmak için camideydik. düzen alınmış, cenaze namazızın kılınmasını bekliyorduk. bütün şehir ordaydı. gelen ağlama sesleri, atılan sloganlar tüylerimi diken diken etmişti. cenaze yürüyüşünü yaptık ve cenazeye selam durmak amacıyla düzenimizi aldık. cenazenin önünde yürüyenler, geçerken bize sarılıyor, yaşlı yaşlı teyzeler gözü yaşlı bir şekilde evlatlarım diye sesleniyordu bize. cenaze top arabasından, cenaze aracına alındığında çığlıklar daha da yükselmişti. selam dur vaziyetinde cenaze aracını başla takip ederken, hayatımın en iç acıtan sahnesini yaşadım. bir önceki gece televizyondan izlediğim şehidin nişanlısı, cenaze aracından yaşlı gözlerle bize bakıyordu. daha fazla dayanamadım, döküldü gözyaşlarım. benim değil sadece, tören birliğindeki 60 askerin de gözyaşları sel olmuştu.
o günden bugüne 5 ay geçti. bombalar patladı, şehit haberleri gelmeye devam etti. askerden yeni gelmenin etkisiyle, kendimi eğlenceye veren ben, eğlence sonrası öğlen vaktinde uyanarak bu haberle karşılaştım. utandım kendimden, insanlığımı sorguladım. ama sorguladığım birşey daha vardı. ne değişmişti?
hiçbirşey.
ne değişecekti?
tören birliğindeki askerler ve tabutun içindekiler.
yazıklar olsun bizi suni gündemlerle meşgul edenlere, yazıklar olsun şerefsiz siyasetçilere, yazıklar olsun bize.
bu sefer farklı şeyler söylenmesini gerektirecek saldırı. hep aynı şeyleri söyledik kurulmuş saat gibi. şimdi farklı türünü söylemek vaktidir.
rahatsız uyu şehidim!
şunu bil ki kanın ilelebet yerde kalacak!
gelişmeleri yakından izleyenler olacak. denge siyasetinin gereğini yaparak, attıkları diplomatik adımlarla vatanı bölünmeye kadar götürecek olanlara, ülkeyi amerika'nın peyki haline getirip, anayasal düzeni bozanlara, bölücüleri sürekli cesaretlendirenlere karşı çıkacak sivil ya da asker kimse olmayacak.
sen ve senin gibiler ölmeye can vermeye devam edeceksiniz. sen ve senin gibiler yeşil bir elbise içerisinde parça parça olmuş bedenlerinizle mukaddesat için savaşıp şehit olurken, seni ateşin içine gönderenler bitiremedikleri sorunun kaynağı içerisinde sorunu diplomatik yollardan çözmeye çabalayacaklar!
sen ve senin gibiler kemikleriniz dağ gibi olana kadar ölmeye devam edeceksiniz.
rahatsız uyu güzel şehidim!
rahatsız uyu 21 yaşındaki ana kuzusu!
her şehit haberinde sen geliyorsun doğal olarak aklıma ve o tarifsiz acın...
gelmene sadece 3 ay vardı... Ve kocaman hayallerin. Ne yapıcağını şaşırmıştın geldikten sonra gideceğimiz yerleri, yiyeceğin yemekleri, dinleyemediğin müzikleri, izleyemediğin filmleri ardarda sayıp duruyordun son aramanda.
sen gelemeden haberin geldi yağmurlu bi gecede. Nutkumuz tutuldu inanamadık biri arasın yok o değilmiş ölen desin diye bekleştik saatlerce tek damla yaş dökemeden. Geçen zaman acı haberini doğruladı. Şimdi bu haberi sindirip acımızı yaşamak kalmıştı geriye. nası yapıcaksak. Günlerce izledik televizyonda boş gözlerle cenazeni. içindekinin sen olduğuna inanamayarak. bizim başımıza gelmez dediğimiz şeylerin aslında nasılda yakınımızda olduğunu öğrendik ağıtlar yakarak.
Tek tesellimiz şehitlik mertebesine ulaşman oldu. sen erdeminle öldün erdemim...unutulmayacaksın...son olmayacağını biliyoduk şimdikilerin son olmadığını bildiğimiz gibi.Allah şehit ailelerimize sabır versin...çok zor biliyorum...
gözlerimizden süzülen dokuz gözyaşı damlası, her gün bir çizik atılan şafak defterinde çizilmeyen dokuz boş kutucuk veya annenin oğluna en sevdiği yemeği yaparken televizyondan öğrendiği haber. durdurun dünyayı inecek var deme sebebi.
patlayan bombalardan, öldürülen askerlerden ve ölen vatandaşlarından, kendilerini sorumlu olarak görmeyen pişkin hükümet yetkilileri huzur içinde çeşitli yerlerde tatillerini yapadursun bir yandan da "pkk sorunu 90lı yıllarda da vardı, o yüzden tamamen akp hükümetine yüklenemez" bu sorumluluk deyip, böyle bir durumda bile olaya hala siyasi gözlüklerle bakanları aynı yatla bodrum turu yapmalarını öneriyorum. bodrum'un bazı koylarında deniz serin oluyormuş yalnız. atlarken dikkat ediniz.
başbakan ve bakanlar bu eylemleri yapan terör örgütüne medya önünde pkk demeyelim diyor. propagandasını yapmayalım diyor. adamlar zaten kendi propagandalarını kendileri yapıyorlar görüldüğü üzere. "1984'ten beri bu terör var, o yüzden akp hükümetine bok atmak için çırpınmayın" diyen sığ zihniyetler, acaba bu terör örgütünün faaliyetlerinin 2002-2003 yıllarından sonra artmaya başladığını görmemektemidirler? 1980 ve 1990lı yıllarda, türkiye cumhuriyeti hükümeti ve devleti ile türk silahlı kuvvetleri tam bir bütünlük içerisinde operasyonları sürdürdüler ve 1996 sonlarında pkk'nın faaliyetlerinde çok önemli ölçüde azalma oldu. ama şimdi bakıyorum. tsk güney doğu'da kendi kendine savaşıyor. hükümet buna sırtını dönmüş, partileri kapatılmadığı için zil takıp oynamadıkları kalıyor. suni gündemler yaratıp, kendi ve yandaşlarının çıkarları dahilinde hareket ediyor. güney doğu'da abd'nin verdiği istihbaratla bombalamalar yapılıyor. yani terörle mücadelemiz abd'nin verdiği istihbarata kalmış! akp hükümeti'nden abd'nin aleyhinde bir açıklama duydunuz mu allahaşkına? adamlar el pençe her şeye tamam diyorlar. geçenlerde amerikan konsolosluğuna yapılan saldırıdan sonra, hastaneye kaldırılan polisimiz için utanmadan çiçek getirmişlerdi bir de. ve polisimiz o çiçeği kabul etmemiş, amerikan temsilcisini de geri göndermişti. bu hareket, akp'nin yapamadığı ama bireylerin içlerinde birikmiş olan bazı şeylerin münferit tepkisiydi.
güney doğu'da askerler şehit oluyor, senin ilk düşündüğün şey eğer askeri müdahale yaparsak gelecek yabancı sermaye etkilenir mi oluyor.. düşüneceksin tabi.. eşek gibi düşüneceksin, mecbursun.. yok bırakın bu kafaları, artık dünyaya açılıyoruz diye ekonomiyi yabancı sermayeye endeksledin çünkü.. türkiye ekonomisi, yabancıların yatırımlarıyla dönüyor artık çünkü..
kemahlı olmaktan utandıgım olaydır,işin enteresan yanı, teror örgütü son çırpınışlarını yapıyor diyorlar ama adamlar türkiye'nin her yerine bomba, mayın koyabiliyor. siyasilerin bir an önce pembe tablo çizmekteen vazgeçip,terörle ilgili daha önemli adımlar atması gerekir, bu da bölgeye teşvik yaparak gerçekleşebilir. insalara iş bulmazsan,düzgün bir hayat sunmazsan, adamı kandırıp dağa cıkarırlar sonra da senin binlerce insanını şehit ederler.
