günde 10 defa içtima alınır.
her öğün 3 farklı yemek.
1. tabur er gazinoları köy kahvesi gibi 2. taburun er gazinosu 5 yıldızlı otel kafesi gibi.
yazın giderseniz rahat, eğitim bitmiş, bol bol ot yolarsınız.
sabah 6'da kalkıp güneşin doğuşu, çamlardan gelen yeşil tozlar polenler sabah çalınan pop müzikler piknik alanındaki pideler ...
**en ilginç şey, çarşı iznine giderken düğün havası eşliğinde gidersiniz dönerken sanki herkesin cenazesi var gibi sessizleşir ortalık, bir de minibüse üniversiteli kızlar binerse tam çökersiniz. bitersiniz. onlar sinemaya siz alaya. alaya yaklaştıkça nefes alamazsınız sanki idama gider gibi boğulursunuz.......
iyi mi kötü mü tam karar veremiyorum. ama hırsızı tecavüzcüsü katili buraya gönderiyorlar. öte yandan terörle çok uğraşmış komutanları da dinlenmek için buraya göndemişler. kimine cennet kimine cehennem.
çorlu merkeze 7 km mesafede, gölbaşının yanında bulunan bol yeşili, 5.kolordu komutanlığına bağlı,hayatımda gördüğüm en boş insanlar listesinde yer kapan gereksiz hareketlere sahip fındık faresi ağası (sanırım andropozda) olan, poleni bol,yürürken köpek, karga, kedi eşliğinde kaplumbağa ile hatta yılanla karşılaşma olasılığınız yüksek olan, fiziğinizi geliştirmek isterseniz bolca imkanı olan kafa dinlemelik askerlik hizmetimi gerçekleştirdiğim yerdir.
bir zamanlar benimde askerliğimin büyük kısmını geçirdiğim alay, diğer yerlere oranla biraz daha kötü askerliği geçirmek için, bu bir gerçek, ama abartıldığı kadar da kötü değil, orada çok güzel günlerimde geçti, en çok merak ettiğim ise benim zamanımda sabah içtimalarını hiç kaçırmadan her sabah askerlerle birlikte içtimaya katılan o binlerce karga hala geliyormu, benim dönemimde bir sabah gelmediklerini hatırlamıyorum, askerlerle birlikte toplanıp askerlerle dağılıp gidiyorlardı içtimadan sonra hiç unutmuyorum.
5. kolorduya bağlı tekirdağ çorlu'da bulunan alay. nizamiyenin kapısından içeriye girdiğim ilk günden beri, keşke doğuya düşseydim cümlesini defalarca kurdum, kuranı çok duydum. yaşadığım bu dünyada başıma gelmiş en büyük felaket burada kısa dönem olan askerlik vazifesini yapmam.
ilk geldiğim gün içerisinde bulunduğum psikolojiyle, şu an içerisinde bulunduğum psikoloji arasında çok fark var ve git gide bozulmaya devam ediyor. bu kalan seksen sekiz gün boyunca da devam edecek sanırım.
tamamen sürgün yeri. hem asker için, hem komutanlar için. devreciliğin, sıracılığın en zirve noktası burada. dışarıda bulunamayan uyuşturucunun yüzde yetmişinin içeride hiç zorluk çekmeden temin edileceği bir yer ayrıca.
hapishanelerden yeni çıkmışların, hırsızların, jiletcilerin, sivilde sayfa sayfa mahkeme dosyası olanların gönderildiği bir yer.
kısa dönemler neden gönderildi buraya bilmiyorum ama bildiğim şey, şu an hiç birisinin psikolojisi ilk geldikleri gün gibi değil artık ve hiç bir zaman da normal olmayacak. otuz yaşlarına gelmiş, çoluk çocuğu karışmış olanların bir köşeye çekilip saçlarını yolduğuna ya da ağladığına çok şahit oldum bir köşeye çekilip.
ve hiç biri, aileleriyle, arkadaşlarıyla, sevdikleriyle telefolarda konuştukları zaman tam olarak gerçek bir şekilde burada olanları anlatamıyorlar, herkes her şeyden korkar halde.
şu zamandan sonra askerlik yapacak olan arkadaşlar, yatın kalkın şu kalan zamanlarınızda buraya düşmemek için dua edin başka bir şey değil.
