üniversite sıralarında yaşanınca pek de şaşırtmayan durumdur. bir de kıl bir hocaya çattıysanız o kağıdı görme ihtimaliniz de yok denecek kadar azdır.
bu öğrenciye ancak "büt de başarılar." denebilir.
akıllara fizikten 90 bekleyip 05 aldığım sınavı getirmiştir. kağıdıma da baktım her soruya kendime göre o kadar sağlam ve işlemli uzun cevaplar vermişim ki gören sınavın cevap anahtarı sanır halbuki yazdıklarım yaptığım işlemlerin sorunun cevaplarıyla alakası olmadığını kontrol ederken anladım..anlayacağınız boş çuval gibi doldurmuşum kağıdı.. amk sinirim zıpladı yine sınava son gece çalışan biri olarak benim ne haddime 90 beklemek. o 05 ide moment formülünü doğru yazdığım için vermişti hoca . acıdım lan halime gece gece...
tam tersi de mümkündür ve bence bunlar aynı miktarda stres oluşturur.
kalırım diye çıktığım bir sınavdan 96 aldım. yazıyla; doksan altı! her an ellerimden kayıp gidecek gibi hissediyorum. lisede bile böyle bir not görmedim. hem notu benimseyemiyorum hem de gerçekten benim olsun istiyorum.
acaba hoca notları girerken kaydırma mı yaptı düşüncesi bir haftadır beynimi kemiriyor. her gün kontrol ediyorum doksan altım yerinde mi diye. buradan bir laf esprisi çıkarabilirdim aslında.
aslında laf esprisi tamlamasından da bir laf esprisi çıkabilir ama ilgilenmiyorum, espriler filan bunlar boş işler. bu güne bugün vizeden doksan altı almış insanım.
