şehit haberlerine alış(tırıl)mış halktır. başka ülkelerin bir askeri ölüyor ülke ayağa kalkıyor. (bkz: italya) biz de ülkenin doğusunda neler olduğunu , gencecik insanların neler yaşadığını anca çift hanelerde şehitler verince hatırlıyoruz. kafamızı sikiyim.
galeyanı geçince yerine oturan halktır. bir sonraki galeyana kadar işinde gücündedir. ne yazık ki öyle. silah alıp dağa mı çıkmalı? tabiiki hayır ama bu mesele nedir ne değildir bi baksın, anlasın, aklıyla hareket etsin değil mi?