inşallah memlekette karadenizi karşıma almış şekilde müstakil evimde olacaktır. 40 sene olacak neredeyse. istanbulda doğ büyü çocuk yaşlardan beri mücadele et. trafiği bitmiyor kalabalığı bitmiyor gürültüsü bitmiyor mültecisi bitmiyor depremi bitmiyor arkadaş. bu da kafa lan bir yerden sonra kaldırmıyor. rabbim ömür vermişse 10 sene değil 2-3 seneye voltayı alırız inşallah.
aynı soruya 7-8 yıl önce verdiğim bir cevaba baktım da şu an onunla çok alakasız bir yerdeyim. demek ki öngörülerim iyi değilmiş, hiç zorlamaya gerek yok.*
mülakatlarda sorulabilecek sorudur kendileri. beni özgeçmişim dışında tanımayan birinin hayallerimi sorması ve düşüncelerimin gerçekçi olup olmadığını sorgulayacak kişiler soruyor genelde bunu.
istersem tekrar öğrenci olurum istersem müdür, seni ne ilgilendirir ki diyebilirim.
Saçma sapan kendini kurumsal sanan firmaların sohbetin sonlarına doğru karşı tarafa yönelttiği sorudur.
Hiç bir yerde görmüyorum yine felsefe mezunu bir şef garson veya restoran müdürü ama küçük bir kızı olan adam olarak görüyorum. Değişirse editlerim.
Urla' da belki Foça' da, belki de Köyceğiz'de.
Ama kesin olan bir şey varsa o da Ege' de olacağım.
Madımak toplayacağım, Rum mezelerini öğreneceğim, canlı balık alacağım balıkçıdan, akşama rakı_ balık yapacağım dostlarımla..
Edith piaf çalacak usul usul.
Belki aşık oluveririm, belli mi olur?
Şiir filan okuruz beraber, vururuz sırtımıza çantaları dağ bayır gezeriz.
Dans ederiz yol ortasında... Kimbilir?
Şuan ilk adımlarını attığım ünvanı almışım, aradaki yıllarda kendime çok şey katmışım, istanbul'u çoktan terketmişim, belki bir apartmanın bahçe kati yada müstakil küçük bir evim olmuş bahçesinde köpeğim dizlerime yatmış, huzurla kahvemi yudumluyorum(dur inşallah)..
