Geç te olsa düşünmeye ve sorgulamaya başlamış erdemli bir insandır. Muhtemelen 10 yıllık süre içerisinde sanılanın aksine inancına çok bağlı yaşamıştır.
Uzunca süre saçma inanç sistemlerine maruz kaldıktan sonra benimde inancım sarsılmıştı ancak kendi araştırması yapınca gerçek islamın bu sinsilerle alakası olmadığını görüp inancıma döndüm.
kendime yakın buldugum ınsan. tum cocuklugum cesıtlı cemaatlerın kurslarına gıderek gectı ve aılem bu durumdan cokta memnun olmazdı. sonra dunya gorusu olarak materyalizmi benimsedim. su an o yıllara aıt dusunduklerım ıse hep guzellikle hatırlayacagım anılar ve ıyı nıyetlı ınsanlar. bır kere olsun gormeyıp haklarında sallayanlara tavsıyem: gıdın bir gorun hoslanacagınızı sanmam ama ogrenecegınız cok sey bulabılırsınız.
hz.nuh un oğlu, veya hz.lut un karısı mesela, bunlar peygamber ailesindendi, değil cemaat yada başka birşey, ve imansız gittiler hemde karşı taraf lehine çalışırken, allah ve resulüne ihanet ederken, diyeceğim o ki; bir insan inanmayacaksa inanmamak için elli tane bahane bulur, hiç olmadı en sonunda işi dalgaya verir, yani "güzel bakan güzel görür güzel gören güzel düşünür güzel düşünen hayatından lezzet alır"
dine gelen musibetler insanın ölürcesine korkması gereken şeylerdir. ister cemaat mensubu olsun, ister tarikat ehli olsun insan insandır. nefis taşır. şeytana aldanması kolaydır. bazen bir kadının gülüşü bile tüm gemileri yakmaya yetebilir. *insan karşılaştığı musibetlerden doğru bir yorumla ders çıkarmalı ve imanına gelecek bir musibete uğramadığı için şükretmelidir.
benim bi dönem yaşadığım sonradan g.t korkusuyla vazgeçtiğim durumdur.bi daha ne o kadar dindar, nede o kadar ateist olabilirsin.gerçi cemaate abdestsiz namaz kıldıran birinden de ancak bu beklenirdi.
10 yılını boşa harcamış insandır. 10 yılda kazandığı bütün sevapları ateist olarak kaybetmiştir.dünyanın nimetlerinden faydalanılmadan geçen 10 yıla yazık olmuştur.
