Çocukça bir durumdan ibarettir. Ver bir dondurma çocuğa onu öyle hep kandır. işte Galatasaray taraftarları bu duruma benzer. Yazık.... Çıldırın çıldırın dondurma için çıldırın.
fener her yıl avrupa'dan kupa kazandığı için hiç övünmezler mesela. onlar için çok kolaydır avrupa'dan kupa kazanmak. yani nasıl diyeyim böyle bakkaldan sakız almak gibi filan işte.
avrupada sıfır çekme ezikliğinden aşağı kalır bir tarafı yoktur. iki ucu boklu değnek yani. aynı bokun laciverti de denebilir. ulan bütün atasözleri boklu püsürlü oldu. ne boktan mevzu bu be!
son dakikada şampiyonluk kaçırma rezilliği, 10 senedir uefa kupasına sığınma ezikliği... geçin abi bunları. eğlenmeyi başarın. futbolu bu kadar ciddiye almayın.
şampiyon takım tarafarlarındaki inanılmaz rahatlık... *.
galatasaray taraftarının artık uefa kupasına sığınmayı bırakıp süper kupaya sığınmasının zamanı gelmiştir..
o değilde avrupa imzalı iki kupayı müzede görmenin değeri paha biçilemez!!
uefada tur atlayamamış, şampiyonlar liginde sıfır çekmiş takımının son aldığı türkiye kupasını dedesinden dinleyen masum bir taraftarın söylemi.
(bkz: canım ya kıyamam)
tekrarlaya tekrarlaya dilimizde tüy bitti ama: bu işin eziklikle alakası yoktur, bu haklı gururdur. çünkü, bilmediğimiz bir tarihte fenerbahçe, beşiktaş, trabzonspor ya da başka bir takım almadıysa, uefa kupası ve avrupa süper kupası alan tek türk takımı galatasaraydır.
bırakın da gurur duyalım biraz.
o zamanın en güçlü takımlarından arsenal'i devirerek namağlup uefa kupası şampiyonu olmak, zamanın en güçlü takımı real madrid'i devirip süper kupa şampiyonu olmak ve fifa dünya kulüpler sıralamasında o zamanın 1 numarasına çıkmanın ezikliğidir. 6-0'lık galibiyetle övünen, edirne ötesine çıkamayan, çıkınca 0 çeken, centilmenlikten 29 yıldır türkiye kupası şampiyonluğunu başka kulüplere bırakan, son haftalarda yine centilmenlik yapıp 2 şampiyonluğu devreden ve devrettiği son şampiyonlukta yaptığı centilmenlikten dolayı 55.000 taraftarıyla sevinen, türkiye ligi şampiyonlukları en büyük gurur kaynağı olan gerçek bir anadolu kulübünün taraftarı olmanın gururunu yaşamak vardı değil mi?
bu eziklik değil, bu haklı gurur. bu eziklik değil bu mecburiyet. bu farklı bişey aslında. ben de isterim ülkemde onlarca şampiyonlar ligi kupası olsun, çok daha fazla uefa kupası olsun, super kupa olsun. ben de isterim galatasaray'ım defalarca şampiyonlar ligi şampiyonu olmuş olsun da, ülkemin takımları ön elemesiz çıksın gitsin o lige de orayı kasıp kavursun. ben de istikrar isterim mesela. ben de her yıl iki kupada da ülkemin en azından birer takımı mart,nisan aylarını görsün. baharlar hepimizin olsun. ama yok işte malesef. baharlar şu güne kadar bi tek bizim oldu. ve siz bunu değiştiremedikçe böyle kalacak. kalmaya da mecbur.
insanda biraz utanma olur.böyle bir başlık açmadan önce oturur düşünür; "ulan adamlar ikide bir uefa kupası aldık aldık deyip duruyor da biz onlardan çok konuşuyoruz, onlardan çok övünüyoruz kendimizle ama uefa kupasına laf eden biz neyimizle övünüp bu kadar konuşuyoruz" diye...
galatasaraylı otursun sussun diyorsun tamam da uefa kupasını beğenmeyen sen, acaba neyinden bahsedeceksin övünmek için..neyin var konuşmak için uefa kupasından daha değerli.
kürek takımı şampiyonluğundan, alex'in 3 bininci golünden, yerel birkaç vasat başarıdan dünyanın en önemli olayları gibi bahseden sen değil misin?
içerisi ayar üstüne ayarla dolmuş ben kaçıyım dedirten başlıklara örnektir.
ama dayanamadım
adamlar 10 sene önce uefa kupasını almış yetmemiş süper kupayıda almış övünüyor, sen 30 senede türkiye kupasını bile alamadın eziklik burda hangisi diye sormak ister bu yazar?
buna eziklik diyenlerin aldıkları bir galibiyetten dahi günde üç öğün bahsettiklerini düşünürsek, eskaza uefa kupası alsalar dibine vuracakları eziklik(!)tir.
