atatürk'ün dünyanın gelmiş geçmiş en büyük liderlerden biri olması dışında bir kul olduğunu hatırlamaktır. mental olarak atatürk'ün fikirlerini yaşamak ve yaşatmak bir yana, ruhuna bir fatiha okumak ölmüş kullar için en güzel hediyedir.
laikikle alakası olmayan bir şey. bir kere laiklik kurumsal bir duruş; din kapsamındaki eylemler ise bireysel aktivitelerdir; az kitap falan okuyun amk.
laikliğe kesinlikle ters olmayan bir durumdur. laiklik politik bir seçimdir, ölen bir insanın ardından "dua" -fatiha okumak, ya da hangi dinse o o dine göre- belirli bi davranışta bulunmak, şahsi inanç özgürlüğüdür.
herhangi bi "budist" te , bu milleti egemen güçlere "yem" etmeyen bir adama şükranlarını sunar. biz müslüman olarak fatiha okuruz, allah onun günahlarını affetsin diye, başkası da, başka türlü sunar.
bunda hiçbir beis yoktur. ve tamamıyla "laik" bir davranıştır.
saat dokuzu beş geçe siren sesi eşliğinde 1 dakikalık saygı duruşunda bulunursun , ardından veya içinden el fatihayı okursun. bu iki eylemi gerçekleştirerek hem laik hem müslüman olursun.
her türk ün yapması gerekendir.ama bazı beyinsizler öyle bir yere getiriyorlar ki ya dinci olacaksın ya da atatürkçü. sanki ikisini birden benimsemek suçmuş, ayıpmış gibi. birilerine göre ya allah a ya da Atatürk e tapmalısın halbuki allah a şükür atatürk e teşekkür diye bir seçenek her zaman var. tabi bu seçenek atatürk ten veya dinden beslenenlerin işine gelmediği ve düşünmek için götünü kullananlar oldugu sürece her zaman gündemden uzak kalacaktır.
sadece 10 kasım'da değil akla gelen zamanlarda yapılan normal bir eylemdir. bu ülkenin kurucusuna elbette bir fatiha okuyup ruhuna göndermek doğaldır. evet.
