ölümüyle bütün insanlığı üzen ata'nın hayatını kaybettiği günün ilk saatlerinden itibaren piyasaya çıkıp o'na laf söyleme cür'etini gösteren hayvanların oluşturduğu kitledir. sözlüklerde, forumlarda, yani genel olarak sanal platformlarda karşımıza çıkarlar bunlar ve her geçen dakika işlerini en iyi şekilde yapmaya devam ederler. karalama politikaları hızla ve aynı oranda seviyesizce devam eder... bir bakarsınız atatürk'ü günün başbakanı ile kıyaslamışlar, bir bakmışsınız ata'nın dini vecibelerini yerine getirip getirmediğini sorgulamışlar, bir bakarsınız ata'nın kiminle evleneceğinden bahsetmeye başlamışlar... yani, hadlerini aşmayı bırak insanlıklarını ortaya koyup varlarıyla yoklarıyla ata'yı kötüler hale gelmişler...
durup sorarsın bu kitleye, "sen ne yaptın?" dersin... nesin sen? kimsin? kimin maşası oldun? kimin fikriyle zikrediyorsun? hangi bilgisizliğinle ata'ya laf ediyorsun, hangi kuyruk acınla o'nun öldüğü günde bu kadar hakkı kendinde görüyorsun? nasıl bir toplumun, nasıl bir anne-babanın ürünüsün? nasıl bir yetiştirilme tarzın oldu da ölmüş bir adamın arkasından bu kadar hadsizce, haysiyetsizce laf edebiliyorsun?
ama yapacak başka neyin var ki? ne yapabilirsin o'nu karalamaktan başka? bu yüzden o bizim atamız, seninse seviyesine uzanamayacağın ciğer. kale almak bile insan yerine koymak ya seni, işte ben o yüzden seni görmüyorum, söylediklerini işitmiyorum... varlığın yokluk demek. sen de bunu bil... ve öldüğün gün kötü de olsa anılmayacaksın bile... hiçsin. koca bir hiç.
bukelemundan devşirme karakter yapısına sahip insanlardır. yarın öbür gün, şimdi peşinden koşup şakşakçılığını yaptıkları adamlar ölünce, aynısını ona yaparlar.
