nutuk'u tekrar tekrar okumak ve anlamak için yeterli bir tarih. okuyun, okutturun ve anlayın, gölge etmeyin.
yalandan taraftarlığını yapanlar utansın, nur içinde yat.*
az önce ofisime girdim.
karşımdaki terzi mustafada dükkanını açtı.
Dükkanı açarken " selamınaleyküm kardeş " dedi.
" aleykümselam abi, keyfin nasıl ? " diye sordum.
" Vallaha koştura koştura geldim dükkana " dedi.
" Hayırdır " dedim, "sabah sabah ne acelen vardı ? "
" Saat 9 u 5 geçmeden dükkana gelebilmek için " dedi.
" Neden " diye sordum.
" E bugün on kasım sokağın ortasında dikilmemek için " dedi.
Buyrun işte. Mustafa Kemal e ayrılacak 1 dakika yok. Çünkü kafa yok, zihin yok.
10 kasım 1938 perşembe, saat 09:05. gazi mustafa kemal atatürk'ün vefatının resmi olarak kayıtlara geçmiş olduğu şeklidir.
küçük mü büyük mü karar veremediğim bir not:
bir iş yerinde, bütün personel saat 9:05 de kapıya çıkıp sirenler ile birlikte saygı duruşuna sokakta eşlik etmek istedi. fakat müdür tarafından kimsenin dışarı çıkmasına izin verildi. müdür kişisi saygı duruşunu engellemeye çalıştı, personel ürperdi, 2 damla sözyaşı döktü ve işinden kovulma pahasına saygı duruşunda bulundu. bayrağı yarıya indirip, müdüre sövüp, ata'ya rahmet diledi ve işlerine devam etti.
politik görüş, inanç, ırk herşeyi bir yana koyup kendisini seven ve üzüntü ile anan insanlara, sevdiği insanı kaybedip ardından üzülen insanlara en azından bugünün hatrına eziyet edilmemesini arzu etmekteyim. sevdiğiniz bir yakınızı kaybettiğinizi düşünün ve onu anarken birilerinin gelip "o ne lan kaç sene geçmiş hala mezarına gidip zırlıyo musun ahahaha" dediğini düşünün ve insaflı olun. hiç umut etmeyerek de olsa bu 10 kasım'da bunu diliyorum...
sensiz geçen bir koca yıl daha sevgili atam.
her sene bugun, ne çok özlediğimizin bir kere daha farkına varıp,senin varlığınla dolduruyoruz bugunu.
rahat uyu e mi.
sayın rte ölenle ölünmez demiştir bu gün için.
iki kelam edeyim dedim;
babamı 3 şubat 2003 te kaybeden, cumhuriyetimin babasını 10 kasım 1938 de kaybeden biri olarak; emin oluna ki ölenle ölünmediğini biliyorum. bilmediğim bu değerlerin nasıl göz göre göre öldürülmesine, yok edilmesine izin verildiği. sirenlerin, yasların, haklı gözyaşlarının bitmemesi dileğiyle.
yolundayız! birbiri ardına açılan çukurlara, kışkırtmalara rağmen izinde(!) değil, yolunda; arkanda.
bu milletin çok sevdiği bir önderi olduğunu hazmedemeyen insanımsı varlıkların kanım kanım kanırdığı gün.
atam diğer diyara göçtün ama hala yararlısın be.
mustafa kemal'i putlaştıran yobaz zihniyetin istismar günü. siyasi rant günü. mustafa kemal de her canlı gibi ölümü tatmıştır ama adam bir türlü ebedi istirahatgahında rahat yüzü görmedi gitti, rahat vermediler, sürekli rahatsız ettiler. etnografya'dan alıp anıtkabir'e götürdüler hristiyanlıkta bile eşine rastlanmayan bir simge haline getirdiler rahmetliyi. gidiyorlar anıtkabir'e atamızla konuşuyoruz diyorlar. peki sana ne söylüyor? git darbeleri alkışla, başbakanları as, başörtülüleri üniversitelerden kov mu diyor ki sen bunlar yapılırken en önde gidiyorsun? yoksa vahiy mi geliyor sana da bizim haberimiz yok? mustafa kemal hiç bir şey diyemiyor değil mi? çünkü o da senin benim gibi bir faniymiş, ne uluymuş ne yüceymiş ama sen o'na bu sıfatları takıp kendini de bunlara inandırdın. tüm bunlar senin uydurdukların. bu ülkede muhalefet yok mustafa kemal duy sesimizi, demokrasi sürekli darbe yiyor senin adın kullanılarak, herkes herkese vatan haini gözüyle bakıyor, ceylan önkol'un katili ortaya çıkmıyor, bilirkişiler canileri korumak için uyduruk raporlar hazırlıyorlar, muhtemelen bu yazdıklarım nedeniyle bana da birileri vatan hainliğini uygun görecek, ortada demokrasi falan yok, özgürlükler yalan mustafa kemal. senin karşına gelip seninle konuştuğunu sanan zevatın suratına bu yaptıkları vicdansızlıklardan ötürü tükürebilirdin, seni sürekli istismar ederek insanlara kafalarında oluşturdukları mustafa kemal sevgisini zorla enjekte etmeye çalışan bu rantçılara bsg diyebilirdin sağ olsaydın. ama değilsin. amelin varsa rabbim taksiratını affetsin. bize bu toprakları armağan eden kahramanlara öncülük ettiğin için teşekkür ederim.
ulu önder mustafa kemal atatürk, atamızı kaybettiğimiz gün değildir... ölümsüzleştirip fikirlerine daha sıkı bağlandığımız gündür... 10 kasım'lar yas tutma günü değildir; O' nun fikirlerine ve devrimlerine bağlılığımızı yeniden haykırmanın günüdür.
sag elin, sol gögsün üzerinde oldugu gündür. her 19 mayis'ta, her 10 kasim'da oldugu gibi. beden toprak olsa da, fikirlerin ve isimlerin asla cürümeyecegini bize ispatlayan günlerden biridir.
entry'i açan ya da sadece 10 kasım haline getiren arkadaş herşeyi 10 kasım diyerek bitirmiştir.
yılın önemi yok. atatürk'ü gerçekten seven için önemi yok. her 10 kasım hep 1938 kadar hüzünlü, duygusal geçer. ve her 9.05 sireni her hücreyi ezer geçer.
hüznü Atamızın 71 yıl önce bedeninin dünyayı terk etmesinden gelmiyor, fani dünya... hüznü, her 10 kasım'da o kendimizle ve Atamızla tamamen başbaşa kaldığımız; o çelik mavisi gözleri gözlerimizin önünde hissettiğimiz 2 dakikalık süre içinde gözlerimizin dolmasından geliyor. şu an elimizi atıversek tutamayacağımızdan değil! o gözlere bakacak cesaretimizin ve gururumuzun olmayışından o bir kaç damla gözyaşı.
her yıl, her geçen yıl bir kaç damla daha fazla döküyoruz, senin bıraktıklarından kaybettiklerimiz adına. özgürlüğümüzü elde etmek uğruna dökülen litrelerce ter, galonlarca kan karşılığında döktüğümüz bir kaç damla gözyaşı.
bugün yine varlığımızdan utanıyoruz ve varlığınla gururlanıyoruz. seneye kadar, bize bıraktığın cenneti oralarda yaşaman dileğiyle. en azından dualarımız seninle.
